ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ "ΗΣΥΧΟ" ΚΑΝΕΝΑ

Μόνον ήσυχους δεν πρέπει να μας αφήσουν όλοι εκείνοι στους οποίους απευθύνεται ο πρωθυπουργός. Το αντίθετο. Οφείλουν να μας πιέσουν. Oσο δεν παίρνει, μάλιστα. Γιατί εκείνοι οι πολιτικοί, των κρατών που μας δανείζουν, έχουν κατανοήσει πολύ καλύτερα από τους δικούς μας πολιτικούς, πρωτοστατούντος του Γιώργου Παπανδρέου, ότι η Ελλάδα πούλησε την προοπτική που της χάρισε το Μνημόνιο. Aφησε μια ευκαιρία να περάσει χωρίς τη θετική ώθηση που μπορούσε να έχει δώσει στην ελληνική οικονομία.
Σε ποιον, άραγε, απευθύνεται ο πρωθυπουργός όταν ζητάει να «μας αφήσουν στην ησυχία μας»; Δεν γνωρίζει ότι στη μητρική του γλώσσα η έκφραση που χρησιμοποιεί παροτρύνει να μην ενοχλούμε αυτόν που... πληρώνει τους λογαριασμούς που χρωστάει; Δυστυχώς και οι ίδιοι οι πολίτες μόλις τώρα κατανοούν την ανάγκη της δικής τους παρουσίας, της δικής τους παρέμβασης. Τώρα «κατεβαίνει» το σωστό σύνθημα: «Don’t leave them in peace»!

Η εμμονή του πολιτικού κόσμου σε σενάρια ήπιας προσαρμογής είναι πράγματι αξιοθαύμαστη. Ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς, διακόπτοντας τη συνέχεια του κόμματος που του παραδόθηκε, έχει κατακρίνει τον προκάτοχό του στο θέμα αυτό. Πρόσφατα κατήγγειλαν ότι η απογραφή των δεδομένων της πρώτης ελληνικής πενταετίας στην Eυρωζώνη ήταν κόλαφος. Αν και δεν έχουν δώσει περισσότερες εξηγήσεις, προκειμένου να μη ταυτιστούν πλήρως με το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου, είναι σαφές ότι επιρρίπτουν στους Καραμανλή - Αλογοσκούφη την επιτάχυνση των ελλειμμάτων, που προκλήθηκε από την πολιτική της ήπιας προσαρμογής.
Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και το τωρινό δίδυμο Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου. Χρηματοδότησαν με τα χρήματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των εταίρων της Eυρωζώνης μια νέα εκδοχή της πολιτικής ήπιας προσαρμογής. Ας με συγχωρήσουν οι άνεργοι. Ας με συγχωρήσουν εκείνοι που είδαν τα εισοδήματα και τις συντάξεις τους να «κουρεύονται» ομοιόμορφα. Ας με συγχωρήσουν όλοι οι άλλοι μισθωτοί, που έχουν χάσει κάτι περισσότερο από 10% μέσα σε δύο χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος. Ας με συγχωρήσουν οι επαγγελματίες και μικρότεροι επιχειρηματίες, που έμειναν χωρίς δουλειά μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Δυστυχώς, η προσαρμογή που έγινε κινδυνεύει να πάει χαμένη. Ενώ, αντιθέτως, θα μπορούσε να έχει προσφέρει τη βάση της επανεκκίνησης του ιδιωτικού τομέα και της εξοικονόμησης πόρων στον κρατικό τομέα. Η κυβέρνηση Παπανδρέου απέτυχε να συντονίσει τα διαφορετικά τμήματα του Μνημονίου. Δεν αντιλήφθηκε ότι, παρ’ όλες τις ελλείψεις που εμφανίζει, επρόκειτο για σχέδιο έκτακτης ανάγκης και όχι για ταξιδάκι αναψυχής.
Η χώρα κινδυνεύει επειδή απουσιάζουν στους πολιτικούς μας οι στοιχειώδεις ικανότητες διακυβέρνησης και, ταυτοχρόνως, ούτε η Eυρωζώνη διαθέτει σχέδιο και ηγεσία. Hταν κυριολεκτικά η χειρότερη στιγμή να βρεθούμε αντιμέτωποι με τον διπλό κίνδυνο. Αρνηση των πολιτικών μας να παραδεχθούν τις βαρύτατες ευθύνες τους για όσα μας οδήγησαν εδώ που βρισκόμαστε, από τη μία. Ελλειψη αυτοπεποίθησης και γνώσης των μηχανισμών και των διασυνδέσεων της παγκόσμιας αναδιάταξης, από την άλλη.
ΠΗΓΗhttp://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_28/05/2011_1295333