Ακούγοντας χθες την ομιλία του Σαμαρά, ειλικρινά αναρωτήθηκα αν ο ίδιος ή οι συνεργάτες του αντιλαμβάνονται την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε: ευρώ προς ευρώ καταμετρώνται οι αποδόσεις των συμφωνηθέντων μέσω του μνημονίου μέτρων και υποδεικνύονται άλλα για να καλυφθούν οι όποιες υστερήσεις και να συνεχιστεί η δανειοδότησή μας από τον μηχανισμό στήριξης. Και δεν υπάρχει έστω και ένας θεσμικός παράγοντας στην Ευρωπαϊκή Ενωση που να μην υπογραμμίζει καθημερινά ότι μόνο μέσω της τήρησης των συμφωνηθέντων μπορούμε να προσβλέπουμε στη βοήθειά τους.
Εναντι αυτής της πραγματικότητας, ο αρχηγός της ΝΔ υποσχέθηκε παροχές ύψους 2 δισ. τον χρόνο (τόσο τις κοστολόγησε). Εκείνο που δεν είπε είναι με ποιο τρόπο θα καλυφθεί αυτή η «τρύπα». Και δεν ξέρω πώς εννοεί την «κοστολόγηση» ο Μιχελάκης, αλλά οι γνωρίζοντες στοιχειωδώς ελληνικά εννοούν παράθεση συγκεκριμένων μέτρων και οικονομικής απόδοσης του κάθε μέτρου. Τέτοια δεν ακούσαμε.
Οπως δεν ακούσαμε κι άλλα. Για παράδειγμα, αν και σε ποιους από τους Ευρωπαίους με τους οποίους έρχεται σ' επαφή στα διάφορα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχει αναπτύξει το «πρόγραμμα του» και έχει εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους. Ή αν σκοπεύει ν' αναπτύξει τις ιδέες του στους εκπροσώπους της τρόικας, όταν συναντηθεί μαζί τους και να μας ενημερώσει στη συνέχεια για τις αντιδράσεις τους.
Γιατί και η γελοιότητα θα πρέπει να έχει όρια σε καταστάσεις όπως η σημερινή. Οταν προτείνεις στην κυβέρνηση να υιοθετήσει πακέτο μια σειρά από προτάσεις σου, οφείλεις τουλάχιστον να έχεις διαπιστώσει αν και σε ποιο βαθμό είναι δυνατό να γίνουν αποδεκτές. Γιατί άλλο να πουλάς ανέξοδα τρέλα σε διάφορες κομματικές εκδηλώσεις και άλλο να έχεις την ευθύνη ν' αποτρέψεις τη χρεοκοπία της χώρας σου. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά την οποία μάλλον αδυνατούν ν' αντιληφθούν στη Νέα Δημοκρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου