Σε άλλες περιστάσεις το γεγονός ότι τελικά η κυβέρνηση ξύπνησε, ή την ξύπνησαν με το ζόρι και πήρε μέτρα, θα προκαλούσε ανακούφιση. Δυστυχώς δεν συμβαίνει αυτή τη φορά. Τα μέτρα που αποφασίστηκαν στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο και αναγγέλθηκαν είναι πάρα πολύ επώδυνα για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Και δεν μιλάμε για τις αποκρατικοποιήσεις που έπρεπε να είχαν ήδη γίνει και χαλάνε την ζαχαρένια των συνδικαλιστών και των άλλων απασχολούμενων στους διάφορους φορείς που κανονικά δεν έπρεπε να ανήκουν στο δημόσιο, εδώ και κάμποσα χρόνια.
Οι αποκρατικοποιήσεις δεν προκαλούν ανατριχίλα, αρκεί να γίνουν οργανωμένα και να δοθο΄πυν σε εύλογο τίμημα. Ας πούμε, ο ΟΠΑΠ δεν μπορεί να δοθεί για ένα κομμάτι ψωμί, όταν φέρνει περί τα 800 εκ.- 1δισ. Στο κράτος το χρόνο. Ας ελπίσουμε ότι αυτοί που θα αναλάβουν το ξεπούλημα θα ξέρουν τι τους γίνεται και ας ελπίσουμε επίσης ότι ότι θα βρεθούν και αγοραστές. Γιατί εσύ μπορεί να πουλάς, αλλά αν δεν αγοράζει κανείς; Πάντως, όπως τα είπε ο Πεταλωτής, φαίνεται ότι θα πάνε σταδιακά και κλιμακωτά.Τα εφιαλτικά είναι τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν για να μαζευτούν τα 6,4 δισεκατομμύρια που λείπουν για φέτος, (28 μέχρι το 2015, δηλαδή μαζί με εκείνα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος) προκειμένου να καλυφθεί η τρύπα που δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι έκλεισε με έλλειμμα 10,5% του ΑΕΠ το 2010, ενώ παρουσιάζονται αποκκλίσεις και φέτος, σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώτου τετραμήνου. Τα βάρη που πέφτουν πάλι στους πολίτες και ειδικά στη μεσαία λεγόμενη τάξη, στους συνταξιούχους, αλλά και στους φτωχότερους, αφού αυξάνεται πάλι ο ΦΠΑ σε διάφορα είδη, είναι σχεδόν αφόρητα. Η ακόμη μεγαλύτερη ύφεση πρέπει να θεωρείται βέβαιη, εκτός και αν γίνει θαύμα...
Ολα αυτά συμβαίνουν γιατί πράγματι τα χρέη και τα ελλείματα μας είναι αστρονομικά, συμβαίνουν όμως επίσης γιατί η κυβέρνηση διακρίθηκε για ατην χαλαρότητα και την αναποφασιστικότητά της επί ενάμιση χρόνο ποτυ βρίσκεται στην εξουσία. Αργούσε και ανέβαλε συνεχώς την λήψη μέτρων και την προώθηση μεταρρυθμίσεων με αποτέλεσμα αφενός να διογκώνονται τα προβλήματα και αφετέρου να εξοργίζονται οι δανειστές. Απαιτούν άμεσα μέτρα και αποτελέσματα, πιέζουν και είναι ανελέητοι, φτάνουν μέχρι του σημείου να απαιτούν εμπράγματες εγγυήσεις (κτίρια και γη) προκειμένου να δώσουν άλλο δάνειο. Η ατολμία της κυβέρνησης μπροστά στις αντιδράσεις των συντεχνιών και των συνδικαλιστών ανέβασε τρομερά το κόστος.
Θα στενάξουμε και θα βογγήξουμε. Αυτό ήταν βέβαιο από την αρχή, αλλά οι καθυστερήσεις επέφεραν μεγαλύτερες επιβαρύνσεις. Τώρα μένει να δούμε αν με όλα αυτά μπορεί να σταθεί η κυβέρνηση. Για άλλη μία φορά υπήρξαν αντεγκλήσεις υπουργών στο υπουργικό συμβούλιο, καθώς μάλιστα διάφοροι προσπαθούν να χτίσουν και προφιλ για αύριο. Ο Λοβέρδος του εκσυγχρονιστή και μεταρρυθμιστή, το ίδιο η Διαμαντοπούλου, ο Ρέππας του παλαιού ΠαΣΟΚ και ο Βενιζέλος του όλου ΠΑΣΟΚ ή κάτι τέτοιο. Αύριο όμως μπορεί να πέσει η κυβέρνηση, αν οι αντιδράσεις είναι πολύ μεγάλες. Με τέτοια καταιγίδα δύσκολα στέκεται. Οπότε οι παραπάνω σκοτώνονται τζάμπα...
Φυσικά, η επόμενη κυβέρνηση, όποια και νάναι, θα είναι υποχρεωμένη να υλοποιήσει τις εξαγγελίες της σημερινής κυβέρνησης! Για να μη γελιόμαστε δηλαδή.
ΠΗΓΗhttp://www.reporter.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου