ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο στον πολιτικό λόγο του κ. Αντώνη Σαμαρά, του κ. Αλέξη Τσίπρα, της κυρίας Αλέκα Παπαρήγα, των Αγανακτισμένων, του Μ. Θεοδωράκη και της τρελοπαρέας του και των συνωμοσιολόγων κάθε λογής: εμπορεύονται ελπίδα και πουλάνε ψέματα. Επειδή η κατηγορία αυτή είναι βαριά, εξηγούμαι:

Ο κ. Σαμαράς υπονοεί ότι μπορεί να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα δραστικής περικοπής δαπανών και μία σφικτή περιοριστική πολιτική για τα ελλείμματα, και μάλιστα να πετύχει φιλόδοξους στόχους, χωρίς να δημιουργήσει ανεργία, ύφεση και τα συμπαρομαρτούντα. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Δεν έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία του καπιταλισμού να μην έχει παρενέργειες μία περιοριστική πολιτική. Αν υπήρχε τέτοια επιλογή, θα την εφάρμοζαν όλοι και καμία κυβέρνηση δεν θα επωμιζόταν το βάρος των πολιτικών λιτότητας.

Απλώς ο κ. Σαμαράς θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι υπάρχει δρόμος προς την έξοδο του τούνελ χωρίς αναταράξεις και χωρίς κόπο. Είναι φυσικά ψέματα

.

Η αριστερά υπονοεί ότι η λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι η διαγραφή του χρέους. Οι βουλευτές της ψεύδονται συστηματικά ότι τα δάνειά της η Ελλάδα τα χρησιμοποιεί αποκλειστικά για να πληρώσει τοκοχρεολύσια. Αυτό είναι ψέμα. Η Ελλάδα έχει πρωτογενές έλλειμμα και χρειάζεται δανεικά ακόμη και για τις λειτουργικές της δαπάνες, ή για μισθούς και συντάξεις. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είτε δεν το ξέρουν, είτε κάνουν ότι δεν το ξέρουν. Δεν ξέρω ποιο είναι χειρότερο. Ξέρω πάντως ότι πουλάνε και αυτοί την ελπίδα της εύκολης διεξόδου από την κρίση, προβάλλοντας ως πανάκεια τη διαγραφή του χρέους, ενώ θα έπρεπε τουλάχιστον να ξέρουν ότι αυτή είναι μία πολύ επώδυνη λύση και χρησιμοποιείται μόνο αφού έχουν εξαντληθεί όλες οι εναλλακτικές.

Οι Αγανακτισμένοι ο Μίκης και οι λοιποί διαδίδουν επίσης ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις στο πρόβλημα. Ότι δήθεν θέλει να μας δώσει τζάμπα λεφτά η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν ή και γω δεν ξέρω ποιος. Ή λένε πώς τα χρήματα θα βρεθούν αν φορολογηθούν οι πλούσιοι. Λένε επίσης ψέματα. Κανείς δεν θέλει να μας χαρίσει λεφτά. Οι μαλάκες σπανίζουν στη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Αν υπήρχαν, θα το έλεγαν και δημοσίως. Επίσης, η ανώτερη φορολογική κλίμακα στην Ελλάδα είναι στο 45% και οι 4 στις 5 εισηγμένες επιχειρήσεις είχαν πέρυσι ζημίες. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή, αλλά η μείωσή της δεν φτάνει από μόνη της για να μας σώσει. Λίγο, ή πολύ, θα πληρώσουμε όλοι. Η πρόκληση για την κυβέρνηση είναι να κατανεμηθούν δίκαια τα βάρη, αλλά δεν την βλέπω να ανταποκρίνεται.

Εν ολίγοις, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, μαγικές φόρμουλες που δεν τις έχει ανακαλύψει κανείς μέχρι σήμερα, ή τρόπος να περάσουμε την καταιγίδα χωρίς αναταράξεις. Όποιος το αποκρύπτει αυτό, είναι ψεύτης. Και η κυβέρνηση, με την αποτυχία της, έχει επιτρέψει να ανθίσουν οι ψεύτες και να βρουν ακροατήριο.

Η ανεργία είναι απλά το πιο απεχθές πρόσωπο της δοκιμασίας που πρόκειται να περάσουμε για 2-3 χρόνια ακόμη. Στην καλύτερη περίπτωση, η οικονομία μας θα αρχίσει τότε να ανακάμπτει, όπως και της Τουρκίας, η οποία δέκα χρόνια μετά τη διάσωσή της από το ΔΝΤ, πάει σφαίρα. Στη χειρότερη, θα καταρρεύσουμε σαν κράτος και θα πρέπει να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας. Είτε πάντως κερδίσουμε, είτε χάσουμε τον πόλεμο, θύματα θα υπάρχουν. Ήδη υπάρχουν

http://www.reporter.gr

ΠΗΓΗ