Έξι εβδομάδες πριν από την εξάντληση και των τελευταίων ταμειακών διαθεσίμων του κράτους και την οριστική πτώχευση, και σήμερα δεν γνωρίζουμε α) ούτε το ακριβές περιεχόμενο του Μεσοπρόθεσμου (τουλάχιστον επισήμως, και στην τελική του μορφή), β) ούτε αν τελικά αυτό θα ψηφιστεί από όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ή αν θα πάμε σε εκλογές, και γ) ούτε αν η κυβέρνηση θα αντέξει μέχρι να φτάσει το Μεσοπρόθεσμο στη Βουλή.
Στις τρεις παραπάνω αβεβαιότητες, να προσθέσουμε επίσης δ) την εκπεφρασμένη πρόθεση του κ. Καρατζαφέρη να διαλύσει μόνος του τη Βουλή, αποσύροντας τους βουλευτές του, ε) την τελείως άκαμπτη πλέον στάση του κ. Σαμαρά, ο οποίος μας ενημέρωσε ότι θα είναι τόσο ανελαστικός στο Μεσοπρόθεσμο όσο ήταν στο Μακεδονικό και στ) τους ανοικτούς προπηλακισμούς πολιτικών προσώπων από εξαγριωμένους κάθε λογής, που φτάνουν πλέον σε σημεία πρόθεσης λιντσαρίσματος.
Με λίγα λόγια, η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από τον Εμφύλιο. Και δεν υπερβάλλω. Φανταστείτε α) να μην ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, να πέσει η κυβέρνηση και να κηρύξουμε στάση πληρωμών, β) να πέσει η πρώτη «ψιλή» από αστυνομικό σε διαδηλωτή των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα, ή γ) να κάνουν πίσω οι Ευρωπαίοι εταίροι μας.
Τίποτε από τα τρία παραπάνω δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αντιθέτως, τα βλέπω αρκετά πιθανά. Για να μην πω ότι μπορεί να συμβούν και ταυτόχρονα.
Βρισκόμαστε μία ανάσα από το «τετέλεσται». Αρκεί το πιο ανεπαίσθητο φύσημα του ανέμου, η πιο αχνή σπίθα για να ξεφύγουμε τελείως από την εποχή που ήμασταν «ανεπτυγμένο» ευρωπαϊκό κράτος. Και όσοι υποστήριζαν από πέρυσι ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να κηρύξει στάση πληρωμών, πολύ σύντομα μπορεί να δουν τα αποτελέσματα της επιθυμίας τους.
Υπό άλλες συνθήκες, θα ήλπιζα ότι θα δουλέψει την τελευταία στιγμή η παραδοσιακή Ελληνική κωλοφαρδία. Αλλά οι εννιά ζωές μας φαίνεται να έχουν πλέον εξαντληθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου