Αυτές τις ημέρες, διαλύονται και οι τελευταίες αυταπάτες όσων επέμεναν να πιστεύουν ότι η χώρα μας – ο ελληνικός λαός – διαθέτει ένστικτα αυτοσυντήρησης. Η απεργία των ταξιτζήδων και οι κινητοποιήσεις που ετοιμάζουν οι ναυτικοί αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι μάχες οπισθοφυλακής που δίνουν τα κορόιδα, είναι, όπως έγραφα και χθες, εκ των προτέρων καταδικασμένες σε αποτυχία.
Το δόγμα που κυριαρχεί στις διεκδικήσεις κάθε επαγγελματικής ομάδας ή άλλης συντεχνίας είναι κοινό: «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Εξ ου και οι ταξιτζήδες προκάλεσαν χθες ένα απίστευτο κυκλοφοριακό κομφούζιο, σπάζοντας τα τεντωμένα νεύρα των αθώων πολιτών που ήθελαν, απλώς, να πάνε στη δουλειά τους. Δεν τους ενδιέφερε η ταλαιπωρία που θα προκαλέσουν, μόνο να υπερασπιστούν την περιουσία τους. Και ποια είναι αυτή η περιουσία; Οι δημόσιες άδειες που κατέχουν, οι οποίες έφτασαν κάποια στιγμή να αξίζουν 200.000 ευρώ (αλήθεια, πόσοι ταξιτζήδες δήλωσαν το πραγματικό ποσό που την αγόρασαν, στην εφορία;) και οι οποίες κρατούν το επάγγελμά τους κλειστό. Ένα επάγγελμα που μέχρι πέρυσι δεν φορολογείτο, παρά μόνο τεκμαρτά. Και ένα επάγγελμα που έχει τη χειρότερη φήμη στην Ελλάδα, λόγω της αγένειας, της άθλιας οδικής συμπεριφοράς και εντέλει της αλητείας που χαρακτηρίζουν πολλούς από εκείνους που το ασκούν (πόσοι δεν έχουμε αναγκαστεί να πάρουμε ταξί από λιμάνι και να μας πάει σπίτι μέσω Καλαβρύτων, με τις διπλο και τριπλοταρίφες, και χωρίς μάλιστα να βάλει ταξίμετρο. Πόσοι δεν έχουμε μπει σε ταξί που να βρομάει απαίσια και ο οδηγός να καπνίζει και να βρίζει, πόσες γυναίκες δεν έχουν υποστεί παρενόχληση, πόσες φορές δεν μας έχουν κόψει απόδειξη, και τόσα άλλα...).Ανάλογη «κινητοποίηση» ταλαιπωρίας ετοιμάζουν και σήμερα οι ταξιτζήδες. Και ακολουθούν οι υπάλληλοι του ΚΚΕ που υποδύονται τους ναυτεργάτες και σύντομα θα καταλάβουν τους καταπέλτες των πλοίων. Όπως και στην περίπτωση των δύσμοιρων οδηγών, οι κάτοικοι των νησιών (συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου) δεν φταίνε σε τίποτα να ξεμείνουν από προμήθειες καλοκαιριάτικά, ούτε να αποκλείονται από την πρόσβαση στον τόπο διαμονής τους. Το ίδιο ισχύει και για τους λίγες δεκάδες γραφικούς που είχαν απομείνει μέχρι πριν λίγες μέρες στην πλατεία Συντάγματος και έκοβαν την πρωτεύουσα στα δύο, απαγορεύοντας τη διέλευση οχημάτων και αναγκάζοντας τους πεζούς να πληρώσουν «διόδια» διέλευσης με μούτζα στη Βουλή.
Πέρα όμως από το γεγονός ότι ο βίος μας έχει γίνει αβίωτος σε αυτή τη χώρα, επειδή ο κάθε φασίστας της τάδε ή της δείνα συντεχνίας, κάνει ό,τι γουστάρει, αψηφώντας νόμους, θεσμούς και συμπολίτες, υπάρχει και μία ακόμη παράμετρος: Πρέπει να πάσχει κανείς από τελικού σταδίου ηλιθιότητα για να μην αντιλαμβάνεται ότι αν καταρρεύσει φέτος ο τουρισμός εξαιτίας των καμωμάτων του, τότε κανείς μας – μα κανείς – δεν θα σωθεί. Ο τουρισμός παράγει το 1/5 του ελληνικού ΑΕΠ και οι εικόνες με τις ατέλειωτες ουρές, μέσα στο λιοπύρι, στο αεροδρόμιο της Αθήνας και το λιμάνι του Πειραιά, κάνουν ήδη το γύρο του κόσμου. Ειλικρινά, πώς μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που πιστεύει ότι μπορεί να επιβιώσει η χώρα μας, χωρίς τουρίστες; Ίσως τελικά η ηλιθιότητα να είναι ήπιος χαρακτηρισμός.
Καθημερινά λοιπόν πυροβολούμε το ίδιο μας το πόδι και σύντομα η βλάβη θα είναι ανήκεστος...
Υ.Γ: Λύση υπάρχει: η νομοθέτηση της άμεσης αφαίρεσης της άδειας σε όποιον κατέχει όχημα δημοσίας χρήσης (ταξί, φορτηγό, κλπ.) και διαπράττει το αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών. Η αφαίρεση της άδειας να συνοδεύεται και από κατάσχεση του οχήματος. Επίσης, η νομοθέτηση της διακοπής της δημόσιας χρηματοδότησης όσων κομμάτων προτείνουν δημοσίως την ανυπακοή σε δικαστικές αποφάσεις (όπως, π.χ. στην κήρυξη μίας απεργίας παράνομης και καταχρηστικής).
Μόνο με τους νόμους του Δράκοντα μπορεί να συνέλθει αυτή η χώρα. Δυστυχώς, όμως, αντί για δράκοντες, μας κυβερνούν κότες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου