Την επόμενη Κυριακή θα γίνει η κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε., ενώ στις 3-4 Νοεμβρίου θα συνεδριάσουν οι ηγέτες του G 20 και στο επίκεντρο των διαβουλεύσεών τους θα είναι η Ελλάδα. Σε διεθνές επίπεδο διεξάγεται μια σκληρή μάχη συμφερόντων με αφορμή την ελληνική οικονομία. Το ερώτημα είναι ποια εικόνα μεταφέρεται στους ισχυρούς του πλανήτη από το εσωτερικό «μέτωπο».
Η Ελλάδα συνταράσσεται από πρωτόγνωρες απεργιακές κινητοποιήσεις ιδίως των πλέον προνομιούχων κοινωνικών ομάδων και συντεχνιών που αρνούνται πεισματικά να συμβάλουν στο μερίδιο που τους αναλογεί στην προσπάθεια για την αποτροπή της χρεοκοπίας.
Την ίδια ώρα δοκιμάζεται, όσο ποτέ άλλοτε, η συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας με αφορμή την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου.
«Έξω» μεταφέρεται μια εικόνα χάους και ανομίας. Ορισμένοι πολιτικοί σχηματισμοί όχι μόνο «ποντάρουν» στο χάος, αλλά όπως και οι βολεμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ισχυρών συντεχνιών του Δημοσίου, παρακινούν τους πολίτες στην ανομία και στην παραβίαση των κανόνων λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Όλες αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες «επενδύουν» στην εικόνα διάλυσης των πάντων για να προασπίσουν τα προκλητικά «κεκτημένα» τους, που απέσπασαν από όλες τις κυβερνήσεις και τα οποία πληρώνει η υπόλοιπη κοινωνία επί δεκαετίες.
Η πορεία προς την καταστροφή πρέπει να ανακοπεί οριστικά. Και δύο είναι οι καθοριστικοί παράγοντες: Η αντίδραση της κοινωνίας και η στάση του πολιτικού συστήματος. Οι βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης, αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλουν να κάνουν τη μεγάλη επιλογή. Πρέπει να τερματιστεί εδώ και τώρα ο κλεφτοπόλεμος, το αντάρτικο, το μαρτύριο του «αργού θανάτου». Πρέπει να γίνει η μεγάλη υπέρβαση. Το μείζον είναι η σωτηρία της χώρας και σ' αυτό το υπέρτατο καθήκον πρέπει όλα να υποταχθούν. Και η από κοινού χθεσινή παρέμβαση Aννας Διαμαντοπούλου, Ανδ. Λοβέρδου και Ι. Ραγκούση έχει μεγάλη σημασία στην παρούσα φάση.
Είναι η ώρα της εθνικής αφύπνισης. Σε μια χρεοκοπημένη και ανίσχυρη από κάθε άποψη Ελλάδα δεν θα έχει σημασία ποιο κόμμα θα κατέχει την κυβερνητική εξουσία, γιατί απλώς θα είναι η κυβέρνηση της χρεοκοπίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης των πολιτών. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι σ' αυτό τον τόπο δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που «επενδύουν» σε μια τέτοια προοπτική.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου