Φίλη αποφάσισε πρόσφατα να κάνει εγχείρηση λέιζερ για την αποκατάσταση της μυωπίας της, που φθάνει στους έντεκα βαθμούς. Έχει σοβαρό πρόβλημα καθώς η πολύχρονη χρήση φακών έχει προκαλέσει δυσανεξία στα μάτια της, τα οποία εκδηλώνουν πλέον πολύ συχνά ερεθισμούς.
Όπως είναι φυσικό επέλεξε να πάει σε γιατρό που της είχαν συστήσει ως «κορυφαίο» (παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω και κανέναν που να πηγαίνει σε γιατρό και να μην έχει συστάσεις για το πόσο κορυφαίος είναι). Μετά τις απαραίτητες ερωτήσεις για τη διαδικασία και την ασφάλειά της, ρωτάει και την τιμή. «Εξαρτάται από το αν θέλεις απόδειξη ή όχι», της απαντάει εκείνος, «διότι και εμείς πληρώνουμε 40% φόρο. Αν θες απόδειξη, θα είναι 1.000 ευρώ παραπάνω». Η φίλη, τίμια και συνειδητοποιημένη πολίτης, έπαθε σοκ. Από τη μία πλευρά, δεν μπορεί να καταγγείλει τον λεχρίτη, ούτε να φωνάξει την αστυνομία να σημαδέψει τα χαρτονομίσματα. Τα μάτια της είναι, δεν μπορεί να το ρισκάρει, ούτε να «πέσει σύρμα» στους οφθαλμίατρους εναντίον της, επειδή είναι «καρφί» (βλέπετε η καταγγελία στην Ελλάδα ισούται με «ρουφιανιά»). Από την άλλη, ως μικρομεσαίου εισοδήματος εργαζόμενη, τα 1.000 ευρώ παραπάνω είναι σχεδόν αβάσταχτο βάρος. Οπότε, δεν μπορεί να κάνει την εγχείρηση. Τώρα γιατί ο τύπος την βάζει στο τρίλημμα είτε να παραβιάσει τη συνείδησή της, ή να πουλήσει και τα σώβρακά της, ή να ρισκάρει να μπει στην μαύρη λίστα από τους γιατρούς που μπορούν να λύσουν το πρόβλημά της, είναι ένα μεγάλο θέμα και βρίσκεται στην καρδιά του ελληνικού προβλήματος. Διότι τι σημαίνει δηλαδή γιατρέ μου «πληρώνουμε κι εμείς 40% φόρο»; Δηλαδή οι άλλοι άνθρωποι που δεν είναι γιατροί, πόσο φόρο πληρώνουν; Υπάρχει κάποιος λόγος να πληρώνουν οι συμπολίτες σου φόρο, αλλά εσύ να μην πληρώνεις, ή να βάζεις τους ασθενείς σου να τον πληρώνουν; Εγώ δηλαδή αν μπορούσα, θα έπρεπε να ζητάω από τους αναγνώστες μου να μου πληρώσουν το ΕΤΑΚ;
Η αλήθεια είναι ότι όποιος μπορεί να εκβιάσει τους συμπολίτες του σε αυτή τη χώρα, ώστε να του επιτρέψουν -εκόντες άκοντες- να παρανομεί ή να αποφύγει τις συμβατικές του υποχρεώσεις, το κάνει. Ίσως μάλιστα θα έχετε προσέξει ότι πολλές φορές το επιπλέον ποσό που μας ζητάνε τα τσιμπούρια που θέλουν να ζήσουν εις βάρος μας, ώστε να μας εκδώσουν απόδειξη είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα αναλογούσε στον υποτιθέμενο φόρο που θα πλήρωναν. Το κάνουν γιατί νιώθουν μία δυσεξήγητη απέχθεια για την εφορία. Νιώθουν μαλ*@#ες όταν δώσουν έστω και ένα σεντ στο κράτος. Τέτοια εμμονή έχουν...
Λοιπόν κάτι τέτοιοι τύποι αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα μέσα σε αυτή τη χώρα. Υπονομεύουν την εθνική προσπάθεια. Εξαιτίας τους οι υπόλοιποι πληρώνουμε τόσο δυσανάλογα βάρη και έχουμε γονατίσει. Αυτοί μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Οδηγούν στους δρόμους που εμείς χτίσαμε. Πετάνε τα σκουπίδια τους σε κάδους που δεν τους ανήκουν. Χρησιμοποιούν υποδομές τις οποίες δεν έχουν δικαίωμα να αγγίζουν. Όταν πιάσει φωτιά το σπίτι τους, καλούν την πυροσβεστική, χωρίς να έχουν πληρώσει την απαραίτητη συνδρομή τους για το μισθό του πυροσβέστη. Αυτοί είναι οι προδότες της πατρίδας, οι δυνάστες του έθνους, όχι η Τρόικα, ούτε η Μέρκελ.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου