Μπορεί ένα πολιτικό σύστημα που ξεκατινιάζεται καθημερινά από τα τηλεπαράθυρα ή από το twitter να μας βγάλει από την κρίση; Αντί να ανασκουμπωθούν και να αφήσουν στην άκρη τους σκυλοκαβγάδες, αμετανόητοι και αδιάφοροι για την τραγωδία που βιώνουν η χώρα και οι πολίτες της, επιδίδονται στο μόνο έργο που ξέρουν καλά: την ακραία σύγκρουση με έπαθλο την εξουσία. Οι μεν για να τη διατηρήσουν και οι δε για να την κατακτήσουν επιτέλους... Εφαρμόζουν στην πράξη τη ρήση ενός μετρ της πολιτικής διχόνοιας, του Ταλεϊράνδου, που έλεγε ότι πολιτική είναι η τέχνη να προβλέπεις το αναπόφευκτο και να επισπεύδεις την εμφάνισή του...
Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι έχει ως προτεραιότητα την επάνοδο της χώρας στην ομαλότητα και την πολιτική και οικονομική εξυγίανση να απευθύνεται στην αξιωματική αντιπολίτευση μιλώντας για πεμπτοφαλαγγίτες, δωσίλογους και άλλα παρόμοια; Είναι στάση σοβαρής αριστερής αντιπολίτευσης που υποτίθεται μάλιστα ότι θέλει να αλλάξει τα κακώς κείμενα να ανταπαντά σε ακόμη χειρότερο επίπεδο χαρακτηρίζοντας την κυβέρνηση ως μια δράκα ακροδεξιών με επικεφαλής τον Σαμαρά; Είναι επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης για μια χώρα που αγωνίζεται καθημερινά να κρατηθεί στη ζωή και χρειάζεται τουλάχιστον στοιχειώδη συναίνεση για να αντέξει;
Δυστυχώς, ενώ τα κόμματα και οι πολιτικοί θα έπρεπε να βρίσκονται ένα βήμα μπροστά από την κοινωνία, εξακολουθούν να παραμένουν καθηλωμένα στην... παιδική τους ηλικία. Δεν είναι σε θέση να συγχρονιστούν ούτε με τις ανάγκες μιας εξαιρετικά δύσκολης συγκυρίας, ούτε να ξεφύγουν από μια παραδοσιακή, παλαιοκομματική αντίληψη της πολιτικής. Ο βασικός πόλος της κυβερνητικής πλειοψηφίας, η ΝΔ, προσπαθώντας να συγκρατήσει το κομματικό της ακροατήριο, καταφεύγει σε δημαγωγικές επιθέσεις απέναντι στον Σύριζα ενώ υιοθετεί παράλληλα μια σειρά από ακραίες θέσεις για να περιορίσει τη Χρυσή Αυγή. Από την άλλη μεριά, ο Σύριζα με την αλαζονεία μιας επερχόμενης εξουσίας επιστρατεύει κάθε είδους δημαγωγικές και λαϊκίστικες αντιλήψεις επενδύοντας στην απόγνωση ενός μέρους της κοινωνίας ως εφαλτήριο για την κατάκτηση της εξουσίας. Το γεγονός ότι η χώρα μπορεί να βρεθεί ανά πάσα στιγμή θύμα ενός απρόβλεπτου ατυχήματος, που θα προκληθεί από τη συμπεριφορά τους, ούτε τους προβληματίζει ούτε τους ανησυχεί... Δεν συνειδητοποιούν καν ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας τούς έχει γυρίσει την πλάτη, ότι δεν εμπιστεύεται πλέον κανέναν και ότι ένα άλλο μέρος στρέφεται σε καθαρά αντιπολιτικές συμπεριφορές.
Διακηρύσσουν όλοι ότι η Ελλάδα, αν θέλει να επιζήσει πρέπει να αλλάξει δραματικά, αλλά αρνούνται ότι πρώτοι από όλους πρέπει να αλλάξουν οι ίδιοι. Οτι αν το πολιτικό σύστημα δεν διαμορφώσει πρώτο αυτό ένα νέο αξιακό πλαίσιο, μια νέα κουλτούρα πολιτικής παρέμβασης και αντιπαράθεσης, θα συντριβεί και αυτό μέσα στη δίνη της κρίσης. Το έργο άλλωστε έχει ξαναπαιχτεί και στο παρελθόν, μόνο που το πληρώσαμε πολύ ακριβά. Οσο δεν το αντιλαμβάνονται οι επίδοξοι σωτήρες παλαιάς και νέας κοπής, τόσο το χειρότερο για τους ίδιους, αλλά δυστυχώς και για τη χώρα, που θα πέσει για μια ακόμη φορά θύμα της μικρόνοιάς τους...
ΠΗΓΗ
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=487805
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου