Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.

Σαν καλοπροαίρετος και καλόπιστος που είμαι, να δεχτώ ότι κάπου χάθηκε το όποιο CD ή USB stick ή τέλος πάντων, ξεχάστηκε μέσα σε ένα γραφείο για ένα χρόνο, ή κάποιος το έδωσε στη γραμματέα του και αυτή το έχασε ή το έβαλε κάπου και στη συνέχεια ξεχάστηκε η υπόθεση.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι ακόμα και έτσι να είναι τα πράγματα, δεν αναιρεί το γεγονός ότι διαπράχτηκε κάποιο αδίκημα (ποινικό ή μη) και ότι κάποιος ή κάποιοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν για αυτή την αμέλεια.

Διότι ακόμα και αν δεχτούμε ότι η "λίστα Λαγκάρντ" χάθηκε από αμέλεια, σημαίνει απλά ότι το κατηγορητήριο θα περιοριστεί σε έγκλημα εξ αμελείας και όχι σε κάτι σοβαρότερο.

Για μένα όμως ο παράγοντας "αμέλεια" δεν είναι το πιο σοβαρό θέμα σε αυτή την υπόθεση. Ακόμα σοβαρότερο από την εγκληματική αμέλεια πολιτικών προσώπων, σχετικά με τον χειρισμό αυτής της λίστας, είναι το γεγονός ότι η υπόθεση αυτή μάλλον θα παραγραφεί.

Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, μετά το πέρας δυο κοινοβουλευτικών περιόδων, έχουν παραγραφεί αυτά τα αδικήματα, ανεξαρτήτως χρόνου.


Σωστά διαβάσατε. Σύμφωνα με ορισμένες νομικές απόψεις που διάβασα το Σαββατοκύριακο, η υπόθεση αυτή ουσιαστικά έχει παραγραφεί με το που ξεκίνησε η εκλογική διαδικασία της 6ης Μαΐου.

Αν κατάλαβα καλά από αυτά που διάβασα, με το που συσταθεί η όποια προανακριτική επιτροπή της βουλής, οι δικαστικές αρχές θα θεωρήσουν ότι οι κατηγορίες δεν μπορούν να σταθούν λόγω παραγραφής.

Ξέρετε όμως κάτι, ούτε αυτό είναι το χειρότερο της υπόθεσης. Υπάρχει κάτι που είναι ακόμα χειρότερο από την παραγραφή ή την αμέλεια.

Τούτο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ (από ό,τι ακούγεται) προσπαθούν να παρακάμψουν τον νόμο και να βρουν τρόπο να μην παραγραφούν τα όποια αδικήματα έτσι ώστε ο κύριος Παπακωνσταντίνου ή όποιος άλλος παραπεμφθεί, να δικαστεί κανονικά.

Για μένα αυτή η προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης (στο βαθμό που έτσι είναι τα πράγματα) είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο.

Αγαπητέ αναγνώστη, αδιαφορώ για το τι λέει ο νόμος και αν ο κύριος Παπακωνσταντίνου ή κάποιος άλλος δεν δικαστεί διότι τα αδικήματα αυτά (αν είναι αδικήματα καν) έχουν παραγραφεί. Δεν εξετάζω τον νόμο και δεν με ενδιαφέρει τι λέει. Δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Άλλοι πληρώνονται για αυτό και όχι εγώ. Σε άλλους να ζητήστε τον λόγο και όχι σε έμενα.

Αλλά, από την στιγμή που ο νόμος είναι ο νόμος, τότε αυτός ο νόμος θα πρέπει να τηρηθεί. Δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο νόμος. Τον νόμο υποτίθεται τον έχουν φτιάξει σώφρονες άνθρωποι που νομοθέτησαν με γνώμονα το καλό του τόπου. Ως εκ τούτου, δεν δέχομαι κανέναν και καμία πολιτική ηγεσία να προσπαθεί να βρει παραθυράκια προκειμένου να μην παραγραφούν αυτά τα αδικήματα.

Διότι αν υποθέσουμε ότι αυτά τα αδικήματα θα πρέπει να παραγραφούν, αλλά μπορεί η πολιτική ηγεσία να έχει βρει παραθυράκια ή δικαιολογίες προκειμένου να μην παραγραφούν, τότε σημαίνει ότι κανένας θεσμός δεν λειτουργεί και ότι ο κάθε ένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και κανένας νόμος του κράτους δεν έχει υπόσταση.

Για μένα η τήρηση των νόμων είναι πάνω από όλα, ακόμα και αν ο νόμος είναι χαζός. Δεν δέχομαι να μπορεί κάποιος να παρακάμψει τον νόμο, στο όνομα του ότι ο νόμος δεν είναι σωστός, ή, στο όνομα του ότι αυτή είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν πρέπει να παραγραφεί. Διότι αν παραγραφεί, θα γίνουν όλοι ρεζίλι των σκυλιών και θα κυβέρνηση το ΣΥΡΙΖΑ. Όχι κύριοι, δεν το δέχομαι, αλλάξτε τον νόμο!


Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου