Τις τελευταίες μέρες παρακολουθήσαμε ένα ακόμα επεισόδιο του σήριαλ Χρυσή Αυγή, μιας τηλεοπτικής (ναι τηλεοπτικής!) σειράς που από ό,τι φαίνεται θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία σε τηλεθέαση. Το ακραίο κόμμα που ξεπήδησε μέσα από την κρίση και προσδοκά να αφήσει το αποτύπωμά του στην ιστορία αυτού του τόπου.
Το ποια ήταν και είναι η Χρυσή Αυγή, μάλλον δεν έχει τόση αξία πια να το αναλύσω. Άλλωστε όλοι λίγο ή πολύ έχουμε διαβάσει, ακούσει, έχουμε μάθει και το τι ήταν και το τι είναι. Αυτό που μάλλον όμως δεν έχουν αντιληφθεί αρκετοί, είναι το πως λειτουργεί η Χ.Α. Σε άλλη περίπτωση δε θα μας βομβάρδιζαν καθημερινά με καθετί που την αφορά. Γιατί αυτό ακριβώς που συμβαίνει με την υποτιθέμενη δυσφήμιση της Χρυσής Αυγής, είναι τουλάχιστον αστείο.
Καλύτερα να σε κατηγορούν παρά να αδιαφορούν για σένα. Καλύτερα να σε δυσφημούν, παρά να μη σε ξέρει κανείς. Αυτή είναι η αλήθεια. Και δυστυχώς πλέον, το ποιοι είναι οι εκφραστές του νεοφασισμού στην Ελλάδα, το ξέρουμε όλοι. Ακόμα πιο δυστυχώς όμως, ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς που το έμαθαν, θέλησαν να τους δώσουν και δύναμη δοκιμάζοντάς τους. Αυτή η πραγματικότητα εκφράστηκε στις εκλογές που πέρασαν. Δεν ήταν μόνο η αγανάκτηση. Ήταν και η απορία. Ή αν θέλετε η αγανάκτηση βρήκε διέξοδο.
Το ποια ήταν και είναι η Χρυσή Αυγή, μάλλον δεν έχει τόση αξία πια να το αναλύσω. Άλλωστε όλοι λίγο ή πολύ έχουμε διαβάσει, ακούσει, έχουμε μάθει και το τι ήταν και το τι είναι. Αυτό που μάλλον όμως δεν έχουν αντιληφθεί αρκετοί, είναι το πως λειτουργεί η Χ.Α. Σε άλλη περίπτωση δε θα μας βομβάρδιζαν καθημερινά με καθετί που την αφορά. Γιατί αυτό ακριβώς που συμβαίνει με την υποτιθέμενη δυσφήμιση της Χρυσής Αυγής, είναι τουλάχιστον αστείο.
Καλύτερα να σε κατηγορούν παρά να αδιαφορούν για σένα. Καλύτερα να σε δυσφημούν, παρά να μη σε ξέρει κανείς. Αυτή είναι η αλήθεια. Και δυστυχώς πλέον, το ποιοι είναι οι εκφραστές του νεοφασισμού στην Ελλάδα, το ξέρουμε όλοι. Ακόμα πιο δυστυχώς όμως, ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς που το έμαθαν, θέλησαν να τους δώσουν και δύναμη δοκιμάζοντάς τους. Αυτή η πραγματικότητα εκφράστηκε στις εκλογές που πέρασαν. Δεν ήταν μόνο η αγανάκτηση. Ήταν και η απορία. Ή αν θέλετε η αγανάκτηση βρήκε διέξοδο.
Ποιος όμως απενοχοποίησε την ψήφο στους εκφραστές του νεοφασιμού; Ξύπνησαν μια μέρα οι Έλληνες αγανακτισμένοι και είπαν ότι ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του θα σώσουν την Ελλάδα; Σε ένα μεγάλο ποσοστό πίστεψαν ότι θα τους απαλλάξουν από τους εγκληματίες λαθρομετανάστες και τους κλέφτες πολιτικούς. Χτύπησαν και μερικούς Πακιστανούς στον Αγ. Παντελεήμονα και είπαν ναι, αυτοί τουλάχιστον, ό,τι λένε το κάνουν πράξη.
Αλλά ήταν αυτός ο καταλύτης;
Προσωπικά πιστεύω πως έχει πολύ μεγάλο δρόμο το να τραβήξεις τη σκανδάλη ενός όπλου μέχρι να πυροβολήσεις. Έχει μεγάλη απόσταση λοιπόν το να πεις αγανάκτησα, θύμωσα και μετά να ρίξεις στην κάλπη ψήφο στη Χ.Α. Κάτι λείπει. Για μένα η απενοχοποίηση της βίας είναι το παν.
Καλό είναι να θυμίζουμε τη στάση των Μέσων πριν τις εκλογές, όπου η βία βαπτιζόταν απλή αγανάκτηση, οι πέτρες εναντίων βουλευτών δικαιολογημένος θυμός αγανακτισμένων πολιτών και οι κρεμάλες ονομάζονταν δικαιοσύνη.
Από την άλλη, τα ΜΜΕ κάθε είδους, καθημερινά παρουσιάζουν τη Χρυσή Αυγή ως φόβητρο. Δε εξηγείται η συνεχής προβολή. Χθες έφτασαν σε σημείο να διαστρεβλώσουν την αλήθεια για να τους πλήξουν. Και διαστρεβλώνοντας την αλήθεια κατάφεραν να κάνουν το αδιανόητο. Να οπλίσουν με επιχειρήματα τους εκπροσώπους του Κόμματος και έτσι να παρουσιαστούν ως αδικημένοι, κάτι που δεν είχαν επικαλεστεί ως τώρα.
Ποιο όμως είναι το ατόπημα των ελληνικών μέσων; Δέχθηκαν το ρεπορτάζ του BBC για την ομιλία του βουλευτή της Χ.Α. και την άποψη όπως την εξέφρασε ο Άγγλος δημοσιογράφος. Όλοι λοιπόν θέλοντας να ακούσουμε το νέο έγκλημα της Χ.Α. κατά της ανθρωπότητας πριν καν αυτή το διαπράξει, τι ακούσαμε; Τον ομιλητή να ειρωνεύεται το συμβάν του Στρατούλη αμφισβητώντας ότι χτυπήθηκε από μέλη τους, και το ακροατήριο να γελάει. Αμέσως τα ελληνικά μέσα έτρεξαν να υιοθετήσουν κάτι που άνθρωπος με κοινή λογική θα καταλάβαινε. Μέγα λάθος. Ο βουλευτής απλά ειρωνευόταν άσχετα αν ήταν χρυσαυγίτες οι δράστες της επίθεσης. Δε θέλω να θυμίσω τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε αντίστοιχες επιθέσεις. Χωρίς να εξομοιώνω κόμματα και ιδεολογικούς χώρους, η αλήθεια είναι πως όλοι έχουν χρησιμοποιήσει τη βία ως μέσο επιβολής των απόψεων ή των πολιτικών τους.
Καταλήγω. Το τι είναι ικανή να κάνει η Χ.Α. το ξέρουμε όλοι. Το τι μπορούν να καταφέρουν όμως τα ελληνικά μέσα, προσπαθώντας να εισπράξουν λίγη τηλεθέαση αναπαράγοντας και τελευταίως δημιουργώντας θέματα εναντίον της, είναι "too much" για να το αντέξουμε και αυτό.
Οι πλατείες άδειασαν, η καταραμένη βουλή που ευχόμασταν να γίνει πυροτέχνημα λειτουργεί ακόμη, οι κάλπες άνοιξαν, ξανάκλεισαν, τα φώτα στα επεισόδια κάθε είδους έσβησαν για λίγο μέχρι το επόμενο αδιέξοδο, τα μέλη όμως της Χρυσής Αυγής βρήκαν την πόρτα και μπήκαν στο κοινοβούλιο. Μη τους δίνουμε νέα άλλοθι και ευκαιρίες, παίζοντας παιχνίδια τηλεθέασης με τους δικούς τους κανόνες.
Πιστέψτε με, θα είναι πολύ δύσκολο το ποτάμι να αλλάξει ρότα...
* Ο κ. Δημήτρης Γεωργακόπουλος είναι διαχειριστής πληροφοριακών συστημάτων και δικτύων
dimitris.georgakopoulos@outlook.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου