Η ΦΥΓΗ

Ένα δωμάτιο. Πλήρες.
Γεμάτο καπνούς και αποτσίγαρα.
Πόρτες και παράθυρα κλειστά.
Βαριά και γκρίζα η ατμόσφαιρα
κάνει τα μάτια να δακρύζουν
και την αναπνοή ν'αγκομαχά
Νιώθω την ανάγκη να φύγω.
Πρέπει να φύγω.
Ριπές σιωπής τις αντοχές μου
λυγίζουν.
Βούλιαξα
στο γλιστερό βυθό της θάλασσας
με το γαλάζιο κύμα
να γίνεται θολό.
Αναζητώ την επιφάνεια
τη δροσιά του αφρού ν'ανασάνω.......
Περίεργος θόρυβος ακούγεται.
Είναι το μυαλό μου που κάνει "κλικ".
Φεύγω.
Με βλέμμα θαμπό και σκέψη τρεμάμενη.
Ο ίδιος ήχος ξανά
σχίζει τη σιωπή σαν βέλος.
Είναι η πόρτα που κλείνει πίσω μου.
Τέλος.

.