ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Γράφει ο Γ.Β.
Ο τρόπος που διαχειριστήκαμε το παρελθόν μας, κρύβει μέσα του τις αιτίες ,που βρισκόμαστε εδώ που είμαστε , σαν λαός και σαν χώρα. Καμιά  διαδρομή και κανένα τέλος δεν είναι προδιαγεγραμμένο κατά τρόπο μεταφυσικό, αν δεν έχει ενσωματωμένες μέσα του τις δυνάμεις εκείνες, που τον οδήγησαν αναπότρεπτα στο σημείο που φτάνει κάποιος..
Ακούγοντας καθημερινά τους διάφορους εκπροσώπους του κοινοβουλίου να  μιλούν στα τηλεπαράθυρα σε καταλαμβάνει οργή . Οργή και θλίψη ταυτόχρονα.Γιατί όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου,δεν κάνουν τίποτε άλλο, από το να προσπαθούν εναγωνίως το ένα κόμμα να φορτώσει στο άλλο, τις ευθύνες για τις αιτίες που έφτασε η χώρα στη σημερινή κατάσταση.
Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι κομματικοί εκπρόσωποι δεν αναφέρονται ποτέ τι θα γίνει στο μέλλον και κυρίως πώς θα γίνει και τι προοπτική εμπεριέχει..
Κανένα κόμμα δεν καταθέτει μπροστά στο λαό με τρόπο σαφή και κατανοητό ,λεπτομερή και αναλυτικό, τις προτάσεις του για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπιστεί η κρίση, ώστε να έχει τις λιγότερες επώδυνες επιπτώσεις πάνω στους πολίτες.
Όλοι  προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας πουν,τι δεν είναι καλό για τους πολίτες και κυρίως να αποδείξουν με αφορισμούς και επιχειρήματα πως για όλα τα δεινά της  χώρας φταίνε οι άλλοι πλην του ιδίου.
Οι αποφάσεις της κυβέρνησης τον τελευταίο χρόνο για την αντιμετώπιση της κρίσης {ανεξάρτητα για το εάν και πόσο ορθές είναι }είναι σαφές πως επιβαρύνουν τα χαμηλά εισοδήματα και είναι βέβαιο ότι θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην κοινωνία.
Για να ξεπεράσει λοιπόν η κυβέρνηση  το σκόπελο αυτό της λαϊκής δυσαρέσκειας , διατείνεται πως κάνει ό,τι κάνει ,όχι επειδή πιστεύει πως είναι ορθό ,αλλά διότι υπαγορεύεται από τους δανειστές μας.
Από το άλλο μέρος η αντιπολίτευση προσπαθεί να εισπράξει,όσα μπορεί περισσότερο, από τη δυσαρέσκεια των πολιτών για την επιβολή των μέτρων.
Ανάμεσα σ'αυτή την κομματική αντιπαλότητα  με την μικροπολιτική λογική ,κινούνται οι πολίτες , οι οποίοι δίκαια αναρωτιούνται:
Και με το μέλλον τι γίνεται; Πού και πώς θα πάμε και κυρίως πού θα καταλήξουμε;
Ως πότε τα κόμματα θα έχουν σαν αποκλειστική τους απασχόληση την προσχηματική υπονόμευση των πολιτικών τους αντιπάλων; Ως πότε οι εκπρόσωποι του κοινοβουλίου θα συνεχίζουν να λένε στους πολίτες μόνο πράγματα που ακούγονται ευχάριστα ,αλλά έχουν ελάχιστη σχέση με την αλήθεια;
Το παιχνίδι αυτό της προσχηματικής αντιπαλότητας και της υποκρισίας απέναντι στους πολίτες , συνεχίζεται δυστυχώς με την ίδια ένταση και ας διαπιστώνεται από παντού μια προϊούσα απαξίωση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος  με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον.
Είναι  καιρός όμως να συνειδητοποιήσουν όλοι ,ότι η κρίση που περνάμε βρίσκεται ακόμα στην αρχή και ότι οι μέρες που ακολουθούν θα είναι δύσκολες.
Ας αναλογιστούν επιτέλους οι υπεύθυνοι εμπλεκόμενοι ,πως όταν οι πολίτες βαρεθούνε  ν'ακούν το ποιός και γιατί φταίει περισσότερο ,χωρίς να μαθαίνουν τι θα γίνει με το μέλλον τους ,θα είναι αργά για όλους τους να τρέξουν να κρυφτούν.