ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Γράφει ο Γ.Β.
Εδώ και αρκετές δεκαετίες, όσο εγώ τουλάχιστον μπορώ και έχω προσωπικές παραστάσεις των κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων, η κυρίαρχη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος συνοψίζεται σε μία και μόνο πρακτική: Στα μεν λεγόμενα κόμματα εξουσίας,το βασικό μέλημα τους είναι η παραμονή τους στην εξουσία,των δε υπολοίπων η προστασία και διεύρυνση της κομματικής εξουσίας, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της αντίστοιχης κομματικής νομενκλατούρας.
Στο βωμό αυτών των στόχων και των μικροπολιτικών επιδιώξεων θυσιάστηκε ο τόπος που ζούμε σήμερα.Θυσιάστηκε να παραμείνει σε κατάσταση υπ' ανάπτυξης, μίζερος ουραγός σε επιτεύγματα και ανίσχυρος να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του 21ου αιώνα.

Βραχυκυκλωμένη η χώρα από μία διοίκηση αναποτελεσματική, σπάταλη και διεφθαρμένη και με εξουδετερωμένο- από έλλειψη ανταγωνιστικότητας- τον παραγωγικό της ιστό, βαδίζει σήμερα σε ένα άγνωστο μέλλον που δύσκολα μπορεί κανείς βάσιμα να προβλέψει πως και πού θα καταλήξει.
Οδηγός σε αυτή την ολισθηρή και εν πολλοίς άγνωστη πορεία, η οποία όλοι συναισθανόμαστε ότι θα είναι γεμάτη από αγκάθια και κάθε λογής δυσκολίες, θα είναι το ίδιο πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε σε αυτή την κατάσταση και σχεδόν οι ίδιοι άνθρωποι.
Πίσω τους ακολουθεί αγκομαχώντας ο λαός.Οι πολίτες αυτού του τόπου, που εθισμένοι στο λίγο, το προσωπικό βόλεμα και την πρόσκαιρη ευκολία, νιώθουν το χαλί να φεύγει κάτω από τα πόδια τους.Αντιλαμβάνονται σιγά σιγά ότι οι "κατακτήσεις" πάνω στις οποίες έχτισαν για χρόνια το επίπεδο της ζωής τους, δεν ήταν τίποτα παρά μία "φούσκα".Μία φούσκα που ξαφνικά έσκασε.
Το πολιτικό σύστημα είχε στήσει για πολλά χρόνια ένα γιγάντιο πελατειακό κράτος.Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο της τάση μιας κατηγορίας πολιτών (που έτσι και αλλιώς υπάρχει σε όλες τις κοινωνίες)που προσπαθούν να προωθήσουν τις προσωπικές τους επιδιώξεις μα πλάγια ή άνομα μέσα.

Στην πίεση αυτών των πολιτών, η πολιτική εξουσία ενέδωσε.Υπέκυψε στην λογική  της αθέμιτης συναλλαγής.Τους διευκόλυνε να υλοποιήσουν τις προσωπικές τους επιδιώξεις.Άλλους με διορισμούς στο δημόσιο ή παρεμφερείς θέσεις, άλλους μα επαγγελματικά προνόμια που στην ουσία  συγκέντρωναν πλούτο σε βάρος των υπόλοιπων πολιτών και άλλους επιτρέποντάς τους να μην πληρώνουν ούτε ένα Ευρώ φόρο.
Αυτά ήταν τα παιδιά της πολιτικής εξουσίας.Τα "δικά" τους παιδιά.
Οι πολιτικές εξουσίες δεν προστάτεψαν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας, όπως όφειλαν να κάνουν. Όλων αυτών δηλαδή, που απλά ήθελαν ένα κράτος δικαίου, ανάπτυξη για όλους, αξιοκρατία και πιστή εφαρμογή των νόμων.Διευκόλυναν, διεύρυναν και κατοχύρωσαν τα συμφέροντα ολίγων κοινωνικών ομάδων μέχρι τέτοιο σημείο, που οι σωστοί πολίτες αντιλήφθηκαν κάποια στιγμή πως "με το σταυρό στο χέρι" ήταν αδύνατο να πετύχουν τους στόχους της ζωής τους.Να υλοποιήσουν τα όνειρά τους.Έτσι άρχισαν και αυτοί δειλά δειλά στην αρχή, μαζικά στη συνέχεια να χρησιμοποιούν πλάγια ή άνομα μέσα Γρήγορα συνειδητοποίησαν, πόσο ευκολότερη έγινε η ζωή τους ακολουθώντας τέτοιες μεθόδους, οι οποίες έγιναν τρόπος ζωής.
Σε μερικά χρόνια ολόκληρη η επικράτεια έγινε ένας πολυσύνθετος μηχανισμός διευκολύνσεων και διεκπεραίωσης προσωπικών στόχων.Χωρίς "μέσον " δεν μπορούσες να πας πουθενά, ούτε να κάνεις κάτι αξιόλογο στη ζωή  σου.Νόμοι, αρχές και κανόνες μπήκαν στο περιθώριο ή ατρόφησαν επικίνδυνα.
Η κοινωνία βούλιαξε σε ένα τέλμα. Χάθηκε κάθε έννοια αξιοκρατίας.Παραμορφώθηκε κάθε λογική κοινωνικής δικαιοσύνης, έγινε μια δραματική αντιστροφή στη διαβάθμιση της αξιακής μας κλίμακας και τα ερείπια της σαπίλας, της παρακμής και της άγνοιας σκέπασαν σαν ένα μαύρο σύννεφο ολόκληρη την κοινωνία.Τα πάντα πλέον αναπαράγονται από τα ίδια φθαρμένα υλικά.

Και τώρα τι γίνεται;Πώς πορευόμαστε;
Είναι κρίσιμο ζητούμενο, να συνειδητοποιήσει η κοινωνία σε ποιο σημείο βρίσκεται. Μόνο έτσι μπορεί να ελπίζει πως θα διαβεί τη διαδρομή της κρίσης με κόστος σχετικά ελεγχόμενο.Μόνο έτσι μπορεί να προσδοκά ότι κάποια στιγμή θα αρχίσει να αναπνέει τον αέρα μιας άλλης ατμόσφαιρας.Αν αυτό δε συμβεί, οι αναταράξεις θα είναι πολύ ισχυρές και το κόστος ανεξέλεγκτο και βαρύ. Για όλους.