Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ΕΡΕΙΠΙΑ ΠΑΝΤΟΥ

Εχει περάσει πάνω απο ενας χρόνος απο την ώρα που η Ελλάδα πρωτοείδε τον εαυτό της στον καθρέφτη και όλο το καζάνι της κρατικοκεντρικής ελληνικής ανεπάρκειας έσκασε στο πρόσωπό μας. Τριάντα χρόνια κομματικής πελατειακής κλεπτοκρατίας που απλώθηκε σε όλες τις κοινωνικές τάξεις και δραστηριότητες της χώρας. Η χώρα κατέρρευσε αρχικά ηθικά. Ακολούθησε κατόπιν η δημοσιονομική κρίση, η πολιτική κρίση και η Τρόϊκα.

Τα τριάντα χαμένα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω. Αδύνατον να μάθουμε πού πήγαν 130 δις αναπτυξιακών επιδοτήσεων που κατασπαταλήθηκαν πυραμιδωτά σε κομματικά δωράκια και μίζες. Ενα χρόνο μετά το Μνημόνιο τα συμπεράσματα ειναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Ούτε η Τρόϊκα ούτε η κυβέρνηση μπορούν πλέον να κάνουν τις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία. Οι συντεχνίες μάχονται, η κυβέρνηση παραπαίει, η Τρόϊκα τα έχει χαμένα. Η χώρα είναι εντελώς σάπια σε όλα τα επίπεδα, δεν έχει ούτε στοιχειωδώς μηχανογραφηθεί, νούμερα δεν υπάρχουν ούτε για θεωρητικά σενάρια, παιδεία, δικαιοσύνη και υγεία έχουν διαλυθεί, η κορυφή έχει θεσμοθετήσει την αθωότητά της, οι χρηματοδοτήσεις των κομμάτων παραμένουν μυστικές, κάθε έννοια δικαιοσύνης και νομιμότητας εχει καταλυθεί.



Κάθε τρείς και δύο οι απεργίες παραλύουν τη χώρα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στο δρόμο με σκοπό την αυτοκαταστροφή της εργασίας τους, τη διάλυση όσης παραγωγικής δύναμης έχει απομείνει. Χωρίς κανένα πολιτικό σκοπό και μήνυμα. Ο καθένας για τον εαυτό του. Κανένα ευρωπαϊκό σχέδιο σωτηρίας δεν μπορεί να κάνει τις αλλαγές που εμείς δεν επιθυμούμε.

Επιτέλους ας γίνουν εκλογές να αποφασίσει ο λαός ποιός θέλει να τον κυβερνήσει. Αν θέλει το Γιώργο, τον Αντώνη, ή κάποιο συνασπισμό. Αν θέλει να καταργήσει το Μνημόνιο και τι θα κάνει με το χρέος και τις αγορές. Αν θέλει ευρώ ή δραχμή, Ευρώπη ή μοναχισμό, ποιά στάση θέλει να τηρήσει στον μεγάλο και ανοιχτό κόσμο. Αν θέλει να γίνει Κούβα ή κάτι άλλο. Η Ευρώπη δεν έχει κανένα λόγο να ανέχεται άλλο μια κοινωνία βουτηγμένη στο αίσχος, τη διαφθορά και την ανομία. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να μας σώνει ανα τρείς και δύο, να φτιάχνει πακέτα σωτηρίας και να μας βρίσκει χαμηλότοκα δάνεια. Η Ευρώπη μας έδωσε ήδη μια ευκαιρία. Τώρα ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε μόνοι μας τι επιτέλους θέλουμε.
ΠΗΓΗhttp://locus-editorium.blogspot.com/2011/02/blog-post_23.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου