Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΑΤΙΑ

Τη χαρά των µεταναστών, που έφτασαν το απόγευµα της Τετάρτης στη λύση του µαρτυρίου τους, µπορεί κανείς ανθρώπινα να την καταλάβει. Τους πανηγυρισµούς, όµως, των καθοδηγητών τους – των ανθρώπων που ενορχήστρωσαν την απεργία πείνας ως πολιτικόχάπενινγκ – πώς να τους εξηγήσει;

Γιατί πανηγύριζε ο Αλληλέγγυος;Γιατί αφέθηκε να τον σηκώσουν– αποθεωτικά, σανάλλον... Ρεχάγκελ –στον αέρα τα αποστεωµένα χέρια των µεταναστών; Απέκτησε µήπως η χώρα υπηρεσίες υποδοχής των απελπισµένων που συρρέουν στα σύνορά της; Εκλεισαν διαµιάς όλα τα τριτοκοσµικά της κρατητήρια;Αρχισε η Ελλάδα να απαντάστα αιτήµατα γιαπολιτικό άσυλο; Ωρίµασε τάχα η Πολιτεία τόσο ώστε να καλλιεργήσει πολιτικές ενσωµάτωσης; 

Γιατί πανηγυρίζουν οι καπεταναίοι της Υπατίας; Συγκίνησανµήπως την κοινωνία; Τηνέστρεψαν µε τον ακτιβισµό τους να γίνει πιο ανεκτική απέναντι στον πάσχοντα Αλλο;
Οχι. Τίποτε απ' όλα αυτά δεν πέτυχαν. Αντιθέτως, ο ακτιβισµός τους έβλαψε παρά υπηρέτησε τον σκοπό τους. Η µέθοδός τους – κατάληψη πρώτα και µετά εκβιασµός – αντί να ευαισθητοποιήσει απώθησε τον µέσο πολίτη. ∆ιέγειρε τα συντηρητικά ανακλαστικά του.
Οποιος στα σοβαρά νοιάζεται να αναπτύξει κάποια στιγµή η Ελλάδαµεταναστατευτική πολιτική, δεν µπορεί να µη βλέπει ότι η Υπατία υπονόµευσε αυτήν την προοπτική, επιδεινώνοντας το πολιτικό κλίµα.
Ο ναρκισσισµός των πανηγυριζόντων, οι επινίκιοι λήροι τους περί «ήττας της κυβέρνησης του Μνηµονίου» αποκάλυψαν τα αληθινά τους κίνητρα. Εξαρχής δεν ήταν σκοπός τους τα δικαιώµατα των µεταναστών. Οι µετανάστες ήταν απλώς ένα βολικό µέσο. Ενα εργαλείο για να επιχειρήσουν την πραγµατοποίηση των ιδεολογικών τους φαντασιώσεων.


Στην Υπατία δεν τα κατάφεραν. Θα ξαναπροσπαθήσουν.
ΠΗΓΗhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=12&ct=8&artID=4621942
Μ.ΤΣΙΝΤΣΙΝΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου