Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΟΜΠΗΙΑΣ


Είμαστε αυτιστικοί. Τελεία και παύλα. Αρνούμεθα να δούμε το παρόν στον τόπο μας και ασχολιόμαστε μα τα μελλούμενα και με τα των άλλων.
Ποιο είναι το παρόν μας; Τα νοσοκομεία έχουν καταρρεύσει. Η φαρμακευτική περίθαλψη έχει καταρρεύσει.  Η αγορά ενέργειας είναι έτοιμη να καταρρεύσει. Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν καταρρεύσει. Τα δημόσια έσοδα έχουν καταρρεύσει. Η βιομηχανία έχει καταρρεύσει. Το Χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει. Ο τουρισμός καταρρέει. Τα λουκέτα αυξάνονται ιλιγγιωδώς. Η ανεργία το ίδιο, η ύφεση ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη.

Με τι ασχολιόμαστε; Με θεωρητικές ασκήσεις επί χάρτου. Αν θα έχουμε κυβέρνηση. Ποιοι θα κάνουν κυβέρνηση. Αν θα είναι κυβέρνηση ενότητας. Αν ο κ. Σαμαράς μπορεί να κυβερνήσει με πυγμή. Αν ο Τσίπρας είναι ο νέος Ανδρέας. Αν ο κ. Βενιζέλος ζητάει ψήφο για ένα κόμμα που υπόσχεται να διαλύσει αμέσως μετά.  Αν ο κ. Τζήμερος είναι ομοφοβικός, αν ο κ. Σαμαράς έχει προσυμφωνήσει να δώσει το κόμμα στην Ντόρα εκδικούμενος τους Καραμανλικούς που τον έβγαλαν στην σέντρα όταν προσπάθησε να επαναφέρει τον Συμπιλίδη. Αν ο κ. Κουβέλης είναι ουρά της αστικής τάξης
.

Ασχολιόμαστε  με τον Αμυρά και με τον Ζίζεκ και με το πάσα ένα τρελαμένο που επιδιώκει 15 λεπτά δημοσιότητας..η με τον κ. Χανιά, ( αλήθεια τον ξέρει ο θυρωρός του;)  που είδε το φως.

Την ίδια ώρα πανηγυρίζουμε για τον Ολάντ, πανηγυρίζουμε ακόμη και για την Ισπανία γιατί είναι η αφορμή για να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση η Ιρλανδία, άρα και εμείς, οπότε είμαστε πανευτυχείς γιατί ο αγώνας τώρα δικαιώνεται.

Αν αυτή δεν είναι αυτιστική συμπεριφορά τότε τι είναι; Ασχολιόμαστε με όλα τα άλλα εκτός από τα δικά μας βαθύτατα προβλήματα, την ώρα που η χώρα όντας ακυβέρνητη κινδυνεύει ανά πάσα ώρα και στιγμή να πέσει στα βράχια και να συντριβεί. Δυστυχώς σύμφωνα με τα όσα προαναφέραμε έχουμε πέσει στα βράχια. Η θηλιά είναι στο λαιμό μας απλά δεν έχει σφίξει ακόμη και με μαθηματική ακρίβεια όσο το σώμα της χώρας τινάζεται σπασμωδικά η θηλιά θα σφίξει ακόμη περισσότερο και θα πεθάνουμε από ασφυξία.

Ποιο είναι το δια ταύτα και τι μπορεί να γίνει; Αναμονή. Ότι και να λέμε τώρα είναι λόγια του αέρα. Οι εξελίξεις είναι τόσο ραγδαίες που ό,τι προτείνεται σήμερα δεν ισχύει αύριο. Αν δεν δούμε τα αποτελέσματα των εκλογών και τους συσχετισμούς δυνάμεων που θα προκύψουν καμία πρόβλεψη η δεν είναι ασφαλής. Το μόνο σίγουρο είναι πως όπως αντιδρούμε ακόμη και την ύστατη ώρα θυμίζουμε τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας…
ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου