Όποιος αφήνει πίσω του την πρώτη πύλη του τρόμου
Μένει κλεισμένος στο προαύλιο της πραγματικότητας
Όπου η γνώση του , την ουσία της αποκαλύπτοντας
Και στρεφόμενη προς τα εκεί, ωσάν να είναι η πρώτη φορά
Αρχίζει να κατανοεί την ανάγκη που ενοικεί στο σύμπαν
Την ανάγκη του κάθε συμβάντος χωριστά την κατανοεί
και την θεωρεί αναγκαιότητα της δικής του ψυχής
Διότι όποιος το ζήσει αυτό , έχει πλέον περάσει
μες στην ενότητα του Όντος, στο καθαρό τώρα , το καθαρό παρόν
Στοιχείο κοινό του σύμπαντος και των ανθρώπων
Με την ψυχή του κινούμενη απ'την ανάγκη να αιωρείται
Πάνω απ'το ολάνοιχτο Τίποτα της αβύσσου...........