ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ

Γράφει ο Γ.Β.

Με την χθεσινή επαναληπτική ψηφοφορία, τελείωσαν οι Αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010. Η απόφαση πολλών πολιτών-περισσότεροι από κάθε άλλη φορά- να μη συμμετάσχουν στη ψηφοφορία, επισημάνθηκε από πολλούς σοβαρούς αναλυτές και αποτέλεσε αντικείμενο ευρείας συζήτησης.
Πέραν τούτον όμως, διάφοροι σχολιαστές, εκπρόσωποι κομμάτων και τηλ/τες έπιασαν αμέσως δουλειά. Ο καθένας προσπαθεί να ερμηνεύσει την αυξημένη αποχή διατυπώνοντας τις προσωπικές του εκτιμήσεις ή σύμφωνα με ότι βολεύει το κόμμα που αντιπροσωπεύει.
Ακούγονται διάφορες απόψεις, που εκτείνονται σε όλο το φάσμα της πολιτικής σκέψης. Από το ότι η αποχή ήταν ένα μήνυμα αποδοκιμασίας της κυβερνητικής παράταξης, μέχρι πως το μήνυμα αυτό αφορούσε όλο το πολιτικό σύστημα.
Η αλήθεια είναι πως η αυξημένη αποχή των πολιτών από την εκλογική διαδικασία,  είναι πράγματι σημαντικό γεγονός και από κάθε άποψη ενδιαφέρον. Η προσέγγισή του όμως, απαιτεί προσεκτική έρευνα, και όχι χονδροειδείς εκτιμήσεις, που τις περισσότερες φορές διατυπώνονται χωρίς σοβαρή επιχειρηματολογία, για να μην πούμε ότι μπορεί να εξυπηρετούν σκοπιμότητες.
Η προσωπική μου άποψη είναι, ότι όλος αυτός ο πληθυσμός που αρνήθηκε να προσέλθει στις κάλπες, δεν μπορεί να καταταχθεί σε μια κατηγορία.
Το σύνολο αυτό των πολιτών που δεν ψήφισαν, πιστεύω πως ανήκει σε διαφορετικές κατηγορίες, που η καθεμία από αυτές παρουσιάζει τα δικά της χαρακτηριστικά. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς, διερευνώντας το όλο θέμα, να διακρίνει τις παρακάτω κατηγορίες:

1)Κατηγορία των αδιάφορων. Σε αυτήν ανήκουν όσοι πιστεύουν ότι η εκλογική διαδικασία δεν τους αφορά. Που θεωρούν τη συμμετοχή τους σαν επιπλέον ταλαιπωρία χωρίς κανένα νόημα. Που είναι πολίτες απολύτως ανενεργοί και αγνοούν τελείως τους κανόνες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η σιωπή τους ασφαλώς και δεν εκπέμπει κανένα μήνυμα.
2)Τους δυσαρεστημένους από την υπερβολική κομματικοποίηση των εκλογών.Είναι γεγονός, πως τα κόμματα αλλοίωσαν- όσο ποτέ άλλοτε - το νόημα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Αντί της εκλογής δημάρχων και περιφερειαρχών που έπρεπε να κάνουν οι πολίτες, τα κόμματα προσπάθησαν να τους πείσουν να καταδικάσουν την κυβερνητική πολιτική ή να δείξουν ανοχή με την ψήφο τους. Στην προσπάθεια αυτή των κομμάτων, πολλοί πολίτες ήταν αντίθετοι και αντέδρασαν με αποχή από τη διαδικασία των εκλογών.
3)Τους δυσαρεστημένους από το κόμμα που συνήθως ψηφίζουν. Επειδή όμως δεν ήθελαν να ψηφίσουν άλλο κόμμα ούτε το δικό τους να καταδικάσουν ανοικτά, προτίμησαν την αποχή.
4)Τους δυσαρεστημένους από όλα τα κόμματα και το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Εδώ ανήκουν όσοι δεν βρίσκουν τον εαυτό τους στους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς και αρνούνται να νομιμοποιήσουν τις υφιστάμενες διαδικασίες με την συμμετοχή τους.
5)Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται ,όσοι αρνούνται να αποδεχτούν τη συνήθη πρακτική των κομμάτων να επιλέγουν αυτά τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες. Όσοι δηλαδή απορρίπτουν τη λογική των κομμάτων να "φυτεύουν" κομματόσκυλα επικεφαλής των μονάδων της τοπικής αυτοδιοίκησης, τα οποία στη συνέχεια προσπαθούν με διάφορα μικροπολιτικά τερτίπια
 να υφαρπάξουν τη ψήφο των πολιτών.
Αυτές είναι σε γενικές γραμμές οι κατηγορίες των πολιτών που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο προσδιορισμός του όγκου της κάθε κατηγορίας είναι ζήτημα λεπτομερούς έρευνας. Εάν αυτό καταστεί δυνατό τότε μπορούν να εκτιμηθούν με σχετική ακρίβεια οι αναμενόμενες αντιδράσεις του εκλογικού σώματος τα επόμενα χρόνια και οι συνέπειες τους στην Ελληνική κοινωνία.