ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΙ

Γράφει ο Γ.Β.
Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Το μέλλον είναι αβέβαιο και η στενωπός που καλείται να περάσει η χώρα σκοτεινή και μεγάλη.
Είμαστε ακόμα στην αρχή μιας μεγάλης κρίσης, που δεν γνωρίζουμε ακόμα πότε ,πώς και με τι κόστος θα τελειώσει για την κοινωνία. Γιατί ένα είναι βέβαιο. Το κόστος θα είναι βαρύ ,απρόσμενο και εξαιρετικά οδυνηρό για την πλειοψηφία των πολιτών, που είχαν συνηθίσει σ'ένα διαφορετικό  τρόπο ζωής.
Η χώρα χρωστάει περίπου 1,5 ΑΕΠ και το δημόσιο έλλειμμα θα κλείσει εφέτος γύρω στο 10%. Ωστόσο όμως κι αν ακόμα οι στόχοι της μείωσης του ελλείμματος επιτευχθούν πλήρως τα επόμενα χρόνια και αν οι μηχανισμοί είσπραξης των εσόδων του κράτους βελτιωθούν τα μέγιστα και μπει φρένο στις σπατάλες και τα διάφορα έξοδα του κράτους{νοσοκομεία, ΔΕΚΟ, κ.λ.π.},πάλι σαν χώρα θα έχουμε ν'αντιμετωπίσουμε ένα βουνό από προβλήματα.
Αυτό το βουνό ονομάζεται  διαχείριση του γιγάντιου  χρέους και επαναφορά της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά με ανταγωνιστική οικονομία. Μία υπόθεση εξαιρετικά δύσκολη και μακροχρόνια, η οποία αφορά το ίδιο το μέλλον του τόπου και την επιβίωσή του.Πρωτίστως όμως είναι ένα θέμα που αφορά τον χαρακτήρα ,τις αντιλήψεις και την συμπεριφορά αυτού του λαού.
Για το πως η Ελλάδα οδηγήθηκε σ'αυτό το σημείο ,είναι περίπου γνωστό. Η σημασία των όσων καθημερινά ακούγονται στα τηλεπαράθυρα για τους φταίχτες αυτής της καταστρεπτικής πορείας, έχει περισσότερο χαρακτήρα ιστορικό, παρά κάποιο πρακτικό αντίκρυσμα.
Οι αντιπαλότητες και οι φανατισμοί που δημιουργούνται στην προσπάθεια που κάνουν διάφοροι παράγοντες του πολιτικού σκηνικού να ρίξουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο,κανονικά δεν θα έπρεπε να απασχολούν τους πολίτες.
Οι ανέξοδες επιστροφές στο παρελθόν {κυρίως από του αναπαυτικούς καναπέδες του σαλονιού μας} για να κρίνονται παραλήψεις , αδυναμίες και αστοχίες, χωρίς να έχουμε τίποτα να προσφέρουμε σε ιδέες και προτάσεις ,καταδεικνύει την ένδεια των επιχειρημάτων και τη μιζέρια των αντιλήψεων.
Οι πάντες -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- κάνουν κριτική εκ των υστέρων,Εκ του ασφαλούς. Και μέσα από συνθήματα και αφορισμούς βγάζουν το κομματικό άχτι τους, ανάλογα με την κομματική ταμπέλα που φέρουν στο πέτο τους.
Ενοχλεί αφάνταστα η ύπαρξη {ακόμα!!} αυτού του κομματικού "πατριωτισμού" και της αποκρουστικής νοοτροπίας, να βλέπουμε τον άλλον απέναντι, ενώ είμαστε μισοπέλαγα στο ίδιο πλοίο που είναι έτοιμο να βουλιάξει............
 Ενώ είναι φανερό πως πορευόμαστε στην κόψη του ξυραφιού, οι διάφοροι παράγοντες της δημόσιας ζωής συμπεριφέρονται σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Η χώρα αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων 10ετιών και οι λεγόμενοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης σε παράλληλη κατεύθυνση με τους πασης φύσεως κονδυλοφόρους, μοιάζουν με τους πολίτες της πομπηίας, που ενώ ο Βεζούβιος βρυχόνταν ακατάπαυστα προειδοποιώντας για την επικείμενη καταστροφή,αυτοί γλεντούσαν και χόρευαν στις δεξιώσεις........
Ο κόσμος πρέπει να ενημερωθεί ειλικρινά για τις τεράστιες δυσκολίες που έρχονται.
Το πισωγύρισμα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου είναι αναπόφευκτο,είτε ακολουθήσουμε τη λύση της παραμονής μας στη ζώνη του ευρώ, είτε επιλέξουμε την αποδέσμευσή μας απ'αυτό.
Πρέπει η πολιτική ηγεσία του τόπου να διαφυλάξει με κάθε τρόπο την κοινωνική συνοχή .Το κόστος της κρίσης θα είναι έγκλημα αν δεν επιμερισθεί σε όλους -ανάλογα με τις δυνατότητές τους.
Έτσι κι αλλιώς σε συνθήκες κρίσης και ανέχειας οι ρωγμές θα είναι μεγάλες και ορατές. Οι φανατισμοί και οι αλληλοκατηγορίες, το μίσος και η ανακύκλωση των παθών, θα επιταχύνουν τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού .Κι αυτό θα το πληρώσει ο τόπος πολύ ακριβά. Ίσως πιο ακριβά απ'ότι θα κοστίσει η οικονομική χρεοκοπία.
.
x