Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ

Γράφει ο Γ.Β.
Ζούμε σε μια περίοδο,στην οποία το κοινωνικό οικοδόμημα αρχίζει να εμφανίζει ρωγμές.Είναι φανερό ότι κάτι μετατοπίζεται στο βάθος των θεμελίων του, που προκαλεί τριγμούς και αποσταθεροποίηση στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Η συμπτωματολογία παρουσιάζει χαρακτηριστικά προσεισμικού κλίματος και πολλοί διακατέχονται από ισχυρή βεβαιότητα, ότι κάποια στιγμή θα έρθει και ο κύριος σεισμός.
Η κοινωνία εθισμένη μέχρι τώρα σ'ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής και ως ένα βαθμό βολεμένη,αρχίζει να προβληματίζεται για το μέλλον που έρχεται και ν'αμφιβάλλει για αξίες και στερεότυπα που επικρατούσαν μέχρι τώρα.Προς το παρόν όμως μένει εκεί ,χωρίς σοβαρές αντιδράσεις τουλάχιστον εμφανείς.
Οι πολίτες πιθανολογούν ότι κάτι δυσάρεστο μπορεί να προκύψει στην επαγγελματική τους δραστηριότητα, που θα τους αναγκάσει αργά ή γρήγορα ν'αλλάξουν την καταναλωτική τους συμπεριφορά.Κατά βάθος όμως πιστεύουν , πως αυτό θα είναι παροδικό.Προσδοκούν ότι η κρίση θα περάσει σύντομα και ότι οι αλλαγές στη ζωή τους δεν θα είναι δραματικές
Από την άλλη μεριά, οι πολιτικοί συνεχίζουν το ανούσιο παιχνίδι των αλληλοκατηγοριών, ρίχνοντας ο ένας τα βάρη στον άλλο,για το ποιός φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη που η χώρα βρίσκεται στο χάλι που είναι σήμερα. Είναι προφανές πως με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο ,για να μείνει αλώβητη η πολιτική τάξη και να συνεχίσει να παίζει το ρόλο της , κυρίως κατά τη μετασεισμική περίοδο.
Οι ιθύνοντες των πολιτικών κομμάτων αποφεύγουν συστηματικά να πουν την αλήθεια στους πολίτες ,για το βάθος των αλλαγών που έρχονται στις δομές της Ελληνικής κοινωνίας. Έτσι υπόσχονται , ο καθένας με το δικό του τρόπο, πως τα σημερινά προβλήματα   και οι δυσκολίες που προκαλούν στη ζωή τους, θα τελειώσουν σχετικά γρήγορα. Λες και η κρίση είναι ένα μικρό  ατύχημα που συνέβηκε ξαφνικά και ο τραυματίας αφού μείνει λίγες μέρες στο νοσοκομείο ,θα βγει από εκεί γερός και δυνατός, όπως ήταν πριν.
Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μιλούν για το βάθος και τη διάρκεια της κρίσης .Για τις επιπτώσεις της πάνω στη ζωή των μεσαίων στρωμάτων ,στις επιχειρήσεις που μέχρι τώρα επιβίωναν εξ αιτίας της φοροδιαφυγής,την αύξηση της ανεργίας ,την πραγματική πια εγκατάσταση της φτώχειας σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού,την βραδεία ανάπτυξη που θέλει το δικό της μακρύ χρόνο και τις δικές της προϋποθέσεις για να πραγματοποιηθεί.
Κάθε τόσο και μια νέα κοινωνική ομάδα χάνει μέρος από τα "κεκτημένα" της, τα οποία χτίστηκαν πάνω σε κάποια φανερή ή υπόγεια συναλλαγή ή εκμεταλλευόμενη τη συντεχνιακή της δύναμη. Το αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης είναι ο κλονισμός των προσδοκιών της προς τα κομματικά επιτελεία -προστάτες και η αλλαγή της πολιτικής συμπεριφοράς των πολιτών που την απαρτίζουν.
Σταδιακά η φυσιογνωμία του εκλογικού σώματος αλλοιώνεται και τα παραδοσιακά κόμματα αρχίζουν να ψάχνουν για την πελατεία τους μέσα σε κινούμενη άμμο.
Τα κόμματα  προσπαθούν με παλιά ιδεολογικοπολιτικά εργαλεία να αναλύσουν τη νέα κατάσταση .Μόνο που αυτά δεν επαρκούν. Η οικονομική κρίση με τις τεκτονικές ανακατατάξεις στον κοινωνικό ιστό, μεταβάλλει βαθμιαία την εικόνα και τα χαρακτηριστικά των κοινωνικών ομάδων.
Οι μέρες που έρχονται θα είναι ιστορικές. Η κοινωνία αναπόφευκτα και νομοτελειακά θα αναζητήσει νέους πολιτικούς προσανατολισμούς .Και μέσα σ'αυτούς θα επαναδιατυπώσει την ιδεολογική της ταυτότητα.Οι εκφραστές αυτής της ταυτότητας θα αποτελέσουν τους νέους κομματικούς σχηματισμούς.
Η νέα πραγματικότητα που θα προκύψει μετά την κορύφωση της κρίσης και θα κυριαρχήσει στο μέλλον, θα είναι πολύ διαφορετική από αυτή που ζήσαμε στο παρελθόν. Δεν πρέπει να  μας διαφεύγει, πως κάθε μεγάλη οικονομική κρίση είναι ταυτόχρονα και κοινωνική..Η βίαιη μεταβολή του βιοτικού επιπέδου, θα έχει άμεσο αντίκτυπο και στη συμπεριφορά των ανθρώπων.
Η δανειακή φούσκα του παρελθόντος , έσκασε με πάταγο. Τα θύματα θα είναι αρκετά , οι επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών πολύ σοβαρές και ο χρόνος της ανόρθωσης μακρύς. Αυτό είναι βέβαιο, παρ'όλες τις αντίθετες διαβεβαιώσεις κάποιων..
Η κοινωνία του μέλλοντος , που θα αναδυθεί μέσα από την κρίση που διανύουμε, αν θέλει να επιβιώσει με αξιώσεις, πρέπει να στηριχτεί κυρίως στις δικές της δυνάμεις. Τα δικά της μέσα και δικές της προσπάθειες.
Για να γίνει όμως αυτό , πρέπει σ'αυτή τη χώρα ν'αλλάξουν πολλά. Και κυρίως να αναθεωρηθούν αντιλήψεις και συμπεριφορές των ίδιων των πολιτών,  που στο παρελθόν έβλαψαν τον τόπο και ως ένα βαθμό επηρέασαν την πορεία του.
 .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου