ΚΟΝΤΡΕΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΝΩ Η ΧΩΡΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

ΠΗΓΗ

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=108615162

Υπουργούς αποφασισμένους να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις βλέπει ο Γ. Παπανδρέου, τουλάχιστον αυτό λέει δημόσια, αλλά οι δανειστές μας έχουν διαφορετική άποψη. Το πρόβλημα είναι πως μαζί τους «συμφωνεί» και η πραγματική οικονομία, όπου επικρατούν η ακρίβεια, η ανεργία και τα λουκέτα. Για όλα αυτά υπάρχουν ευθύνες και πρόσωπα. Υπουργοί που έχουν υπογράψει την αναστολή των οικοδομικών αδειών, υπουργοί που διαφωνούν σε επενδύσεις και αποκρατικοποιήσεις, υπουργοί που συνεχίζουν να καταρτίζουν πλασματικούς προϋπολογισμούς, υπουργοί που παίζουν κλεφτοπόλεμο με την τρόικα, υπουργοί που δεν επιβάλλουν τις μετατάξεις που έχουν αναλάβει, υπουργοί που δεν έχουν καταφέρει να πετύχουν ούτε έναν από τους στόχους που έχουν αναλάβει. Και από την άλλη, υπουργοί που δεν τολμούν να βάλουν υπογραφή σε κανένα έργο, υπουργοί που αφήνουν το ΕΣΠΑ αναξιοποίητο, υπουργοί που αρνούνται να βάλουν τα χέρια τους στη φωτιά.

Αποχή
Ούτε στα μέσα ενημέρωσης δεν βγαίνουν για να υπερασπιστούν την οικονομική πολιτική, δείχνοντας πάντα τους άλλους. Και ακόμη χειρότερα. Υπάρχουν υπουργοί που λένε ανοιχτά σε συνδικάτα και φορείς ότι δεν πιστεύουν στο μνημόνιο. Υπουργοί που ζητούν επαναδιαπραγμάτευση. Υπουργοί που συνεχίζουν να δημιουργούν στους πολίτες την αίσθηση ότι μπόρα είναι και θα περάσει. Υπουργοί που πιστεύουν ότι η κρίση παίρνει πολιτικούς και πολιτικάντικους χειρισμούς. Υπουργοί που ζητούν να ειπωθεί η αλήθεια, που μιλούν για άλλους δρόμους, τους οποίους όμως και επιφυλάσσονται να δείξουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Και, όπως συμβαίνει πάντα στην πολιτική, υπουργοί που έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν για την επόμενη μέρα! Την επόμενη μέρα του ανασχηματισμού ή των εκλογών. Υπουργοί που επιμένουν να βλέπουν το μέλλον μέσα από τη δική τους εικόνα σε αυτό.

Παρά την προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση να προβάλει τα όποια επιτεύγματά της, η ύφεση που διεύρυνε το έλλειμμα του 2010 είναι αδιάψευστος μάρτυρας των καθυστερήσεων και των αδυναμιών που πρέπει να αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός. Αλλιώς, ο έλεγχος του Μαΐου θα μετατραπεί σε θρίλερ.

Η πέμπτη δόση έχει από καιρό συνδεθεί με το ενδεχόμενο κίτρινης κάρτας, εξ ου και η εσπευσμένη έλευση της τρόικας αυτές τις ημέρες στην Αθήνα. Οι εκπρόσωποι των δανειστών μας θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα στις 15 Απριλίου θα δουν:

• Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων των 50 δισ.
• Το πρόγραμμα 12'- 15' ύψους 22 δισ.
• Και όποιες διορθωτικές κινήσεις απαιτούνται για να καλυφθούν οι μνημονιακοί στόχοι για το έλλειμμα.

Είναι προφανές πως με αυτές τις συνθήκες και με τη γραφειοκρατία να κρατά σε απόσταση «ασφαλείας» κάθε ξένη επένδυση, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να δημιουργήσει ρυθμούς ανάπτυξης για να χρηματοδοτήσει το έλλειμμά της.

Οι πιο καλοί μαθητές...
Η πεντάδα που ξεχώρισε στον καιρό του μνημονίου

Αναμφισβήτητα ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος είναι οι πλέον συνεπείς υπουργοί έναντι των υποχρεώσεων του μνημονίου.

Ο πρώτος εκ της θέσεώς του, θα μπορούσε να πει κανείς, ο δεύτερος αναλαμβάνοντας και φέρνοντας εις πέρας τις αλλαγές σε Ασφαλιστικό, Εργασιακό και Υγεία. Αξιοσημείωτο είναι πως και τα δύο στελέχη συνεχίζουν να απολαμβάνουν υψηλά ποσοστά δημοφιλίας, παρότι έχουν δεχθεί σωρεία επιθέσεων από «συντρόφους» και πολιτικούς αντιπάλους. Στο «βάθρο» μαζί τους ανεβαίνει και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος κόβει τις αμυντικές δυνάμεις, στον βαθμό που του επιτρέπουν οι συνθήκες.

Ο υπουργός Αμυνας έβαλε το χεράκι του και στην τελική διατύπωση του μνημονίου, για τη σύνταξη του οποίου συνεργάστηκε με τον Χάρη Παμπούκη. Και οι τρεις, όμως, είναι αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου τους ζητά κι άλλα. Από τον υπουργό Οικονομικών να αποκαταστήσει το «αξιόμαχο» των φορολογικών μηχανισμών, από τον υπουργό Υγείας να κόψει κι άλλες δαπάνες, να τα βάλει και με άλλα συμφέροντα, και από τον υπουργό Αμυνας να αυξήσει το μέρισμα ειρήνης.

Τα... μετάλλια
Για το χάλκινο μετάλλιο προσπαθούν, αλλά χωρίς αρμοδιότητες υπογραφής, οι δύο πρώην συντονιστές του κυβερνητικού σχήματος, Θεόδωρος Πάγκαλος και Χάρης Παμπούκης.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει το μνημόνιο «ευλογία», σε μια προσπάθεια να βελτιώσει την εικόνα που έχουν γι' αυτό οι Ελληνες.

Από την άλλη, ο Θεόδωρος Πάγκαλος χρεώνεται με μία σειρά δηλώσεων, όπως η περίφημη «μαζί τα φάγαμε», με τις οποίες προκάλεσε αρνητική δημοσιότητα για την κυβέρνηση.

Παρ' όλα αυτά, παραμένει εις εκ των βασικών πυλώνων του κυβερνητικού σχήματος, παρά τις επιθέσεις που δέχεται από στελέχη, τα οποία ζητούν την αντικατάστασή του.

Περνούν τη βάση...
Κερδίζουν πόντους παρά τις αδυναμίες

Ο Μ. Χρυσοχοΐδης, ο Κ. Σκανδαλίδης και ο Γ. Ραγκούσης περνούν άνετα τη βάση, καθώς μπορεί να μην έχουν άμεση σχέση με το μνημόνιο, αλλά ότι έχουν αναλάβει το κάνουν. Ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης έχει ήδη γυρίσει όλη την Ελλάδα, έχει ολοκληρώσει το θεσμικό πλαίσιο που απαιτούταν και τώρα δηλώνει ότι έχει έρθει η ώρα να φανούν οι καρποί των κόπων του. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης πέτυχε να αποφύγει τα μπλόκα, να λύσει τον γόρδιο δεσμό των συνεταιρισμών και να προβάλει σε κάθε περιφέρεια το δικό της καλάθι προϊόντων.

Το πλάνο
Τελευταία του «επιτυχία» η καταγραφή των αναξιοποίητων γεωργικών εκτάσεων στη Μακεδονία, τις οποίες και θα διαθέσει για μακροχρόνιες μισθώσεις σε νέους κατά προτεραιότητα αγρότες. Ο υπουργός Εσωτερικών είναι ο θεματοφύλακας του κανόνα 1 προς 5 στο δημόσιο. Τώρα ετοιμάζει το νέο μισθολόγιο, έναν από τους βασικούς πυλώνες του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής. Από κοντά ακολουθεί και η Α. Διαμαντοπούλου, αν και το φίδι των συγχωνεύσεων το έβγαλε από την τρύπα η υφυπουργός Ε. Χριστοφιλοπούλου. Η υπουργός Παιδείας, πάντως, είναι από τα στελέχη που στηρίζουν με συνέπεια την ανάγκη μεταρρυθμίσεων και τον Γ. Παπακωνσταντίνου προσωπικά. Επικοινωνιακές μάχες δίνουν και οι αναπληρωτές υπουργοί Άμυνας και Πολιτισμού. Ο Π. Μπεγλίτης και ο Τ. Χυτήρης ανήκουν σε διαφορετικές πολιτικές γενιές, δεν έχουν ευθύνη για την οικονομική πολιτική, αλλά δε χάνουν ευκαιρία να τη στηρίζουν, επισημαίνοντας τους κινδύνους που κρύβει η αποτυχία της. Στην ίδια κατηγορία μπορεί να ενταχθούν και οι δύο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, Π. Ευθυμίου και Χρ. Πρωτόπαπας, οι οποίοι συμμετέχουν πλέον και στον πολιτικό σχεδιασμό.

Το τελευταίο θρανίο...
Προκαλούν εκνευρισμό σε Αθήνα - Βρυξέλλες

Σαν τους μαθητές που κάθονται στη γαλαρία και κοροϊδεύουν, ή αυτό νομίζουν ότι κάνουν, τον καθηγητή, αντιμετωπίζουν στις Βρυξέλλες τη Λ. Κατσέλη και την Τ. Μπιρμπίλη. Και στις δύο αποδίδουν ευθέως πολιτικές σκοπιμότητες, ότι οικοδομούν το πολιτικό και κοινωνικό τους προφίλ λαμβάνοντας θέσεις που δεν επιτρέπουν στην Ελλάδα να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες. Ειδικά στον έλεγχο του Μαΐου η τρόικα φέρεται να έρχεται με άγριες διαθέσεις σε ό,τι αφορά στο θέμα των επιχειρησιακών συμβάσεων. Δεδομένης και της άκαμπτης στάσης των συνδικάτων, ο κίνδυνος η ελληνική αγορά εργασίας να μετατραπεί στον «παράδεισο» των ατομικών συμβάσεων είναι κάτι παραπάνω από ορατός. Η υπουργός Περιβάλλοντος, που θα έκανε την «πράσινη ανάπτυξη» ατμομηχανή της ανάπτυξης, δίνει μάχη οπισθοφυλακών. Αναλώνεται σε θέματα που μπορεί να είναι σπουδαία, αλλά δεν επείγουν. Το τρίγωνο κλείνει με ένα πρόσωπο-έκπληξη. Ο Δ. Ρέππας πήγε στο υπουργείο Υποδομών ως το πρόσωπο που είχε το κύρος να χειριστεί το καυτό χαρτοφυλάκιο των έργων.

«Φρένο»
Τα μεγάλα έργα, όμως, έχουν μείνει στη μέση και κανένα νέο δεν έχει δημοπρατηθεί. Ούτε έχει αναπτυχθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, που θα αντικαταστήσει το παραδοσιακό των επενδύσεων στις υποδομές, στις οποίες ούτως ή άλλως η χώρα μας υστερεί παρά τα όσα έγιναν την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αποτέλεσμα είναι το υπουργείο Υποδομών να ενοχοποιείται ως ένας από τους βασικούς παράγοντες που προκαλούν ύφεση στη χώρα.

Μετεξεταστέοι...
Αποφεύγουν επιμελώς τα δύσκολα

Οσοι ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία αν ήταν σε «σχολείο» θα είχαν κοπεί, αλλά καθότι είναι άνθρωποι του πρωθυπουργού και βρίσκονται σε κυβέρνηση, έχουν ακόμη λίγο χρόνο. Ο Π. Γερουλάνος και ο Δ. Δρούτσας είναι δύο προσωπικές επιλογές του Γ. Παπανδρέου, που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Μόνο που δεκαοχτώ μήνες μετά την υπουργοποίησή τους δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν πολιτικό στίγμα. Ο υπουργός Πολιτισμού δέχεται πυρά για επιλογές προσώπων που έχει κάνει, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών περιορίζεται αυστηρά στα καθήκοντά του.

Η προσδοκία...
Μόνο που ο πρωθυπουργός έχει ανάγκη από στελέχη που θα στηρίζουν τις θέσεις του και θα επαναλαμβάνουν στις δημόσιες εμφανίσεις τους την πολιτική του. Με αυτή την προσδοκία προχώρησε στη σύνθεση μιας μεγάλης κυβέρνησης, δίνοντας υπουργικούς θώκους και σε έμπειρα στελέχη όπως ο Χρ. Παπουτσής, ο Χ. Καστανίδης και ο Γ. Διαμαντίδης. Και οι τρεις τελευταίοι, όμως, φαίνεται να αφιερώνουν όλο τους τον χρόνο στα καθήκοντα που απορρέουν από τις αρμοδιότητές τους. Εξαφανισμένη είναι και η αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Μ. Ξενογιαννακοπούλου. Η πρώην γραμματέας και υπουργός Παιδείας παρέμεινε στην κυβέρνηση σε ένα σημαντικό πόστο, αλλά απουσιάζει από την ουσιαστική πολιτική συζήτηση στο εσωτερικό της χώρας. Σε κάθε περίπτωση από το Μέγαρο Μαξίμου προσδοκούν πολλά περισσότερα από τα στελέχη αυτής της κατηγορίας. Αλλωστε, στην κυβέρνηση υπάρχουν υφυπουργοί που απέδειξαν ότι μπορούν να βάζουν τα χέρια τους στη φωτιά και να δίνουν μάχες.