KATAΣTPOΦIKO για την ελληνική οικονομία και πάρα πολύ επικίνδυνο για την Ευρώπη θεωρεί ο ΣΕΒ ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους της τάξης του 50% και τονίζει ότι μέχρι και την ύστατη ώρα η Ελλάδα πρέπει να δώσει τη μάχη για να αποτρέψει το σενάριο «κουρέματος» που θα αποκλίνει πολύ από τους όρους της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου.
Ο ΣΕΒ υποστηρίζει (η θέση του αυτή έχει κοινοποιηθεί στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου μαζί με τη σχετική μελέτη που εκπονήθηκε από ειδική ομάδα εργασίας) ότι ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% είναι χωρίς οικονομικά ερείσματα, ενώ η αδυναμία των ταγών να τηρήσουν τις επίσημες συμφωνίες που έκαναν θα περάσει ισχυρά αρνητικά μηνύματα για την ευρωπαϊκή συνοχή και σταθερότητα στις παγκόσμιες αγορές.
Για την Ελλάδα το καθαρό όφελος δεν θα είναι μεγαλύτερο από το όφελος των ήπιων λύσεων που βασίζονται στις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, ενώ θα υπάρξουν σημαντικές παράπλευρες συνέπειες, όπως η σημαντική μείωση του εγχώριου ΑΕΠ, η απομείωση των αξιών κινητής και ακίνητης περιουσίας, ο στραγγαλισμός του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και ένα δυσοίωνο μελλοντικό σενάριο για το χρέος.
Για την περίπτωση που απαιτείται απόκλιση από την απόφαση της 21ης Ιουλίου, ο ΣΕΒ αντιπροτείνει συνδυασμό ενισχυμένης διαχείρισης του χρέους και διευρυμένου οργανισμού επαναγοράς χρέους (DBF).
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, η έξοδος από την κρίση τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης προϋποθέτει έμπρακτες αποδείξεις ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, καθώς και κατανόησης των κοινωνικών προβλημάτων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Σύνδεσμος υποστηρίζει ότι η εφαρμογή των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων παραμένει αναγκαία συνθήκη για τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών της Ελλάδας και την προώθηση της ανάκαμψης.
Στην ίδια μελέτη προτείνονται λύσεις και πρόσθετες διευθετήσεις που προσδίδουν ευνοϊκότερα αποτελέσματα για την Ελλάδα – πάντα με βάση την ομόφωνη ευρωπαϊκή συμφωνία της 21ης Ιουλίου.
Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου
Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου προσφέρει την πλήρη κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών του Δημοσίου έως το τέλος του 2013 - μέσα του 2014. Επιπλέον, αναμένεται να επιφέρει δραστική μείωση των δανειακών αναγκών για τη μετέπειτα χρονική περίοδο έως το 2020 κατά ένα συνολικό ποσό που κυμαίνεται από 50 έως 130 δισ. ευρώ με προβλεπόμενες δανειακές ανάγκες της τάξης των 450 δισ. πριν από την ανακοίνωση των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου. Παράλληλα, επιδιώκει τη σταδιακή επάνοδο της ελληνικής οικονομίας σε ικανοποιητικούς και βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης, μέσω της ταχείας ενεργοποίησης του ΕΣΠΑ 2007-2013 για την απορρόφηση με ευνοϊκούς όρους έως και 15,5 δισ.
Το κύριο αποτέλεσμα της εφαρμογής των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου θα είναι μια καθαρή σωρευτική μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ κατά περίπου 32 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2020, λόγω:
• Tης σημαντικής βελτίωσης των όρων δανεισμού από τους επίσημους δανειστές (δηλαδή χαμηλότερα επιτόκια και επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων),
• της δυνατότητας επαναγοράς χρέους στη δευτερογενή αγορά και
• της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα (PSI) με την εθελούσια ανταλλαγή ομολόγων που λήγουν την περίοδο έως το 2020 με νέα μακροπρόθεσμα ομόλογα.
Εάν το PSI εφαρμοστεί όπως έχει συμφωνηθεί, το ετήσιο όφελος από την πληρωμή χαμηλότερων τόκων μπορεί να ανέλθει έως και τις 2,4 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ στην περίοδο 2015-2020. Εξασφαλίζεται, επίσης, ρευστότητα για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών του Δημοσίου την περίοδο 2011-2020, μέσω της επιμήκυνσης του μέσου χρόνου ωρίμασης του χρέους που διακρατούν οι ιδιώτες επενδυτές, από 6 σε 10 έτη.
Eτσι εκτιμάται ότι με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου θα χρειασθούν πολύ μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα για να επιτευχθεί το 2020 το ίδιο τελικό ποσοστό χρέους ως προς το ΑΕΠ από ό,τι πριν από τις ανακοινώσεις της 21ης Ιουλίου.
Οι προωθούμενες λύσεις
«κουρέματος»
Η αλλαγή των όρων της 21ης Ιουλίου συνιστά αύξηση του επενδυτικού κινδύνου της χώρας, τόσο με αρνητική αξιολόγηση, από πλευράς των θεσμικών οργάνων, όσο και από την επενδυτική κοινότητα. Επηρεάζεται η αποτίμηση όλων των αξιών, ιδιωτικών και δημόσιων, κάτι που συνεπάγεται μείωση των αποτιμήσεων δημόσιας περιουσίας, κινητής και ακίνητης, καθώς και μείωση των μελλοντικών χρηματορροών από επενδυτικά σχέδια. Θα υπάρξει, έτσι, ταχεία απομείωση της αξίας της περιουσίας του απλού πολίτη, ο οποίος έχει στην κατοχή του κινητές και ακίνητες αξίες.
Προτάσεις για μεγαλύτερο «κούρεμα» για τους ιδιώτες κατόχους ομολόγων, π.χ. κατά 50%, μπορεί, δηλαδή, να δράσουν αποσταθεροποιητικά, χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει σημαντικό οικονομικό όφελος.
Πράγματι, το δυνητικό όφελος δεν θα υπερέβαινε, σε καθαρή βάση, τα 45 δισ., ή 20% του ΑΕΠ περίπου, και δεν είναι καν μεγαλύτερο από το όφελος του PSI (υπάρχουν μελέτες που αναφέρουν ότι είναι κατώτερο των 30 δισ.). Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η απομείωση κατά 50% του χρέους αφορά μόνο το χρέος που βρίσκεται στην κατοχή ιδιωτών, δηλαδή τα 212 δισ., από το συνολικό χρέος των περίπου 360 δισ. Eτσι, η απομείωση αγγίζει μόλις τα 106 δισ., ενώ αμέσως μετά θα πρέπει η Ελλάδα να καλύψει με νέο δανεισμό την απομείωση χαρτοφυλακίων του εγχώριου τραπεζικού συστήματος και των ασφαλιστικών ταμείων και εταιριών, κατά τουλάχιστον 50 δισ. ή 22% του ΑΕΠ.
Επισημαίνεται ότι ο πρόσθετος δανεισμός της Ελλάδας θα επιβαρύνει το σύνολο του δημόσιου χρέους ακυρώνοντας ουσιαστικά την πρόοδο μείωσης των ελλειμμάτων των δύο προηγούμενων ετών.
Το σύνολο του δημόσιου χρέους, παρά την απομείωσή του, θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα, όπως δείχνει η μελέτη του IMF Αυγούστου, καθώς προστίθενται ήδη 30 δισ., και με βάση τις ανωτέρω εκτιμήσεις έως 50 δισ. για την κάλυψη του χρηματοπιστωτικού/ασφαλιστικού τομέα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ακυρώνοντας έτσι μέχρι και το μελλοντικό αποτέλεσμα των αποκρατικοποιήσεων.
Η αλλαγή των όρων αφαιρεί τη δυνατότητα από τον ιδιωτικό τομέα να ανακτήσει κεφάλαια μέσα από την παραγωγική του διαδικασία και να ξεπεράσει το πρόβλημα με τις δικές του δυνάμεις.
Επίσης, περιορίζεται η δυνατότητα χρηματοδότησης όλου του ιδιωτικού τομέα, ιδιαίτερα από τις αγορές του εξωτερικού.
Επιπλέον, τα δυνητικά οφέλη θα μπορούσαν να εξανεμιστούν περαιτέρω από πιθανή μεγάλη και παρατεταμένη κάμψη της οικονομικής δραστηριότητος, που θα προέλθει και από τη μείωση πιστώσεων (μελέτη αναφέρει πρόσθετη μείωση του ΑΕΠ κατά 3,5%).
Η σταθερότητα του πανευρωπαϊκού χρηματοοικονομικού συστήματος θα δοκιμαστεί σκληρά.
Αν πράγματι απαιτείται απόκλιση από την απόφαση της 21ης Ιουλίου, είναι προτιμότερο να υιοθετηθεί ένας συνδυασμός ενισχυμένης διαχείρισης του χρέους και ενός διευρυμένου οργανισμού επαναγοράς χρέους (extended debt buyback facility-DBF), χρηματοδοτούμενου από τα επίσημα κεφάλαια που πρόκειται να λάβει η χώρα με βάση τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου. Ενδείκνυται, δηλαδή, η δημιουργία ενός οργανισμού DBF για την επαναγορά του χρέους με κεφάλαια ύψους 50 δισ. σε συνδυασμό με μια νέα πρόταση ανταλλαγής ομολόγων (ενισχυμένου PSI με haircut, π.χ. της τάξης του 30% έναντι 21% που προβλέπεται), που θα έχει την πιθανότητα να γίνει αποδεκτή από τους ιδιώτες κατόχους τους. Με τον τρόπο αυτόν η Ελλάδα θα μπορούσε να μειώσει άμεσα το χρέος κατά 60 δισ. (ή 27% του ΑΕΠ). Η μείωση αυτή είναι υψηλότερη από αυτήν που προβλέπουν τόσο η συμφωνία της 21ης Ιουλίου όσο και η πρόταση για «κούρεμα» 50% (μείωση περίπου κατά 40 δισ. ευρώ). Το πιο κρίσιμο θέμα είναι ότι αυτά τα θετικά αποτελέσματα προκύπτουν χωρίς να υπάρξει το «πιστωτικό γεγονός» του μεγάλου «κουρέματος», που θα επέφερε ανεξέλεγκτες συνέπειες στη χώρα.
Πρόσθετες ενισχυτικές δράσεις
Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΕΒ θεωρεί ότι θα η Ελλάδα θα μπορούσε να προτείνει επίσης:
• Μετεξέλιξη της Εταιρίας Διαχείρισης Αποκρατικοποιήσεων σε μια ακόμη πιο ευέλικτη μορφή, ώστε να μπορεί να εκδώσει τίτλους διαφόρων ειδών, ύψους 30-35 δισ. (τιτλοποίηση) με βάση την αξία και τη μορφή της δημόσιας περιουσίας προς αποκρατικοποίηση και αξιοποίηση. Η χώρα θα συνεισφέρει τους τίτλους στο EFSF, ενώ θα διατηρήσει την απευθείας διαχείριση των αποκρατικοποιήσεων. Ο κάτοχος των τίτλων θα αγοράσει ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά στις τρέχουσες χαμηλές τιμές, αποσύροντας έτσι χρέος πολύ μεγαλύτερης ονομαστικής αξίας.
• Βελτίωση των όρων για την αποπληρωμή των διμερών δανείων που έχουν ήδη εκταμιευτεί (περίπου 47,1 δισ. μέχρι σήμερα), ευθυγραμμίζοντάς τους με τους όρους της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου.
• Την άμεση εφαρμογή ενός ευρωπαϊκού «Σχεδίου Μάρσαλ» για την Ελλάδα –με αφετηρία την αποτελεσματική απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ με μειωμένη από το 50% στο 15% την εθνική συμμετοχή– σύμφωνα με την απόφαση της 21ης Ιουλίου.
ΠΗΓΗ
http://www.express.gr/news/finance/529537oz_20111022529537.php3
Ο ΣΕΒ υποστηρίζει (η θέση του αυτή έχει κοινοποιηθεί στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου μαζί με τη σχετική μελέτη που εκπονήθηκε από ειδική ομάδα εργασίας) ότι ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% είναι χωρίς οικονομικά ερείσματα, ενώ η αδυναμία των ταγών να τηρήσουν τις επίσημες συμφωνίες που έκαναν θα περάσει ισχυρά αρνητικά μηνύματα για την ευρωπαϊκή συνοχή και σταθερότητα στις παγκόσμιες αγορές.
Για την Ελλάδα το καθαρό όφελος δεν θα είναι μεγαλύτερο από το όφελος των ήπιων λύσεων που βασίζονται στις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, ενώ θα υπάρξουν σημαντικές παράπλευρες συνέπειες, όπως η σημαντική μείωση του εγχώριου ΑΕΠ, η απομείωση των αξιών κινητής και ακίνητης περιουσίας, ο στραγγαλισμός του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και ένα δυσοίωνο μελλοντικό σενάριο για το χρέος.
Για την περίπτωση που απαιτείται απόκλιση από την απόφαση της 21ης Ιουλίου, ο ΣΕΒ αντιπροτείνει συνδυασμό ενισχυμένης διαχείρισης του χρέους και διευρυμένου οργανισμού επαναγοράς χρέους (DBF).
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, η έξοδος από την κρίση τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης προϋποθέτει έμπρακτες αποδείξεις ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, καθώς και κατανόησης των κοινωνικών προβλημάτων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Σύνδεσμος υποστηρίζει ότι η εφαρμογή των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων παραμένει αναγκαία συνθήκη για τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών της Ελλάδας και την προώθηση της ανάκαμψης.
Στην ίδια μελέτη προτείνονται λύσεις και πρόσθετες διευθετήσεις που προσδίδουν ευνοϊκότερα αποτελέσματα για την Ελλάδα – πάντα με βάση την ομόφωνη ευρωπαϊκή συμφωνία της 21ης Ιουλίου.
Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου
Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου προσφέρει την πλήρη κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών του Δημοσίου έως το τέλος του 2013 - μέσα του 2014. Επιπλέον, αναμένεται να επιφέρει δραστική μείωση των δανειακών αναγκών για τη μετέπειτα χρονική περίοδο έως το 2020 κατά ένα συνολικό ποσό που κυμαίνεται από 50 έως 130 δισ. ευρώ με προβλεπόμενες δανειακές ανάγκες της τάξης των 450 δισ. πριν από την ανακοίνωση των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου. Παράλληλα, επιδιώκει τη σταδιακή επάνοδο της ελληνικής οικονομίας σε ικανοποιητικούς και βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης, μέσω της ταχείας ενεργοποίησης του ΕΣΠΑ 2007-2013 για την απορρόφηση με ευνοϊκούς όρους έως και 15,5 δισ.
Το κύριο αποτέλεσμα της εφαρμογής των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου θα είναι μια καθαρή σωρευτική μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ κατά περίπου 32 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2020, λόγω:
• Tης σημαντικής βελτίωσης των όρων δανεισμού από τους επίσημους δανειστές (δηλαδή χαμηλότερα επιτόκια και επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων),
• της δυνατότητας επαναγοράς χρέους στη δευτερογενή αγορά και
• της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα (PSI) με την εθελούσια ανταλλαγή ομολόγων που λήγουν την περίοδο έως το 2020 με νέα μακροπρόθεσμα ομόλογα.
Εάν το PSI εφαρμοστεί όπως έχει συμφωνηθεί, το ετήσιο όφελος από την πληρωμή χαμηλότερων τόκων μπορεί να ανέλθει έως και τις 2,4 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ στην περίοδο 2015-2020. Εξασφαλίζεται, επίσης, ρευστότητα για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών του Δημοσίου την περίοδο 2011-2020, μέσω της επιμήκυνσης του μέσου χρόνου ωρίμασης του χρέους που διακρατούν οι ιδιώτες επενδυτές, από 6 σε 10 έτη.
Eτσι εκτιμάται ότι με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου θα χρειασθούν πολύ μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα για να επιτευχθεί το 2020 το ίδιο τελικό ποσοστό χρέους ως προς το ΑΕΠ από ό,τι πριν από τις ανακοινώσεις της 21ης Ιουλίου.
Οι προωθούμενες λύσεις
«κουρέματος»
Η αλλαγή των όρων της 21ης Ιουλίου συνιστά αύξηση του επενδυτικού κινδύνου της χώρας, τόσο με αρνητική αξιολόγηση, από πλευράς των θεσμικών οργάνων, όσο και από την επενδυτική κοινότητα. Επηρεάζεται η αποτίμηση όλων των αξιών, ιδιωτικών και δημόσιων, κάτι που συνεπάγεται μείωση των αποτιμήσεων δημόσιας περιουσίας, κινητής και ακίνητης, καθώς και μείωση των μελλοντικών χρηματορροών από επενδυτικά σχέδια. Θα υπάρξει, έτσι, ταχεία απομείωση της αξίας της περιουσίας του απλού πολίτη, ο οποίος έχει στην κατοχή του κινητές και ακίνητες αξίες.
Προτάσεις για μεγαλύτερο «κούρεμα» για τους ιδιώτες κατόχους ομολόγων, π.χ. κατά 50%, μπορεί, δηλαδή, να δράσουν αποσταθεροποιητικά, χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει σημαντικό οικονομικό όφελος.
Πράγματι, το δυνητικό όφελος δεν θα υπερέβαινε, σε καθαρή βάση, τα 45 δισ., ή 20% του ΑΕΠ περίπου, και δεν είναι καν μεγαλύτερο από το όφελος του PSI (υπάρχουν μελέτες που αναφέρουν ότι είναι κατώτερο των 30 δισ.). Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η απομείωση κατά 50% του χρέους αφορά μόνο το χρέος που βρίσκεται στην κατοχή ιδιωτών, δηλαδή τα 212 δισ., από το συνολικό χρέος των περίπου 360 δισ. Eτσι, η απομείωση αγγίζει μόλις τα 106 δισ., ενώ αμέσως μετά θα πρέπει η Ελλάδα να καλύψει με νέο δανεισμό την απομείωση χαρτοφυλακίων του εγχώριου τραπεζικού συστήματος και των ασφαλιστικών ταμείων και εταιριών, κατά τουλάχιστον 50 δισ. ή 22% του ΑΕΠ.
Επισημαίνεται ότι ο πρόσθετος δανεισμός της Ελλάδας θα επιβαρύνει το σύνολο του δημόσιου χρέους ακυρώνοντας ουσιαστικά την πρόοδο μείωσης των ελλειμμάτων των δύο προηγούμενων ετών.
Το σύνολο του δημόσιου χρέους, παρά την απομείωσή του, θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα, όπως δείχνει η μελέτη του IMF Αυγούστου, καθώς προστίθενται ήδη 30 δισ., και με βάση τις ανωτέρω εκτιμήσεις έως 50 δισ. για την κάλυψη του χρηματοπιστωτικού/ασφαλιστικού τομέα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ακυρώνοντας έτσι μέχρι και το μελλοντικό αποτέλεσμα των αποκρατικοποιήσεων.
Η αλλαγή των όρων αφαιρεί τη δυνατότητα από τον ιδιωτικό τομέα να ανακτήσει κεφάλαια μέσα από την παραγωγική του διαδικασία και να ξεπεράσει το πρόβλημα με τις δικές του δυνάμεις.
Επίσης, περιορίζεται η δυνατότητα χρηματοδότησης όλου του ιδιωτικού τομέα, ιδιαίτερα από τις αγορές του εξωτερικού.
Επιπλέον, τα δυνητικά οφέλη θα μπορούσαν να εξανεμιστούν περαιτέρω από πιθανή μεγάλη και παρατεταμένη κάμψη της οικονομικής δραστηριότητος, που θα προέλθει και από τη μείωση πιστώσεων (μελέτη αναφέρει πρόσθετη μείωση του ΑΕΠ κατά 3,5%).
Η σταθερότητα του πανευρωπαϊκού χρηματοοικονομικού συστήματος θα δοκιμαστεί σκληρά.
Αν πράγματι απαιτείται απόκλιση από την απόφαση της 21ης Ιουλίου, είναι προτιμότερο να υιοθετηθεί ένας συνδυασμός ενισχυμένης διαχείρισης του χρέους και ενός διευρυμένου οργανισμού επαναγοράς χρέους (extended debt buyback facility-DBF), χρηματοδοτούμενου από τα επίσημα κεφάλαια που πρόκειται να λάβει η χώρα με βάση τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου. Ενδείκνυται, δηλαδή, η δημιουργία ενός οργανισμού DBF για την επαναγορά του χρέους με κεφάλαια ύψους 50 δισ. σε συνδυασμό με μια νέα πρόταση ανταλλαγής ομολόγων (ενισχυμένου PSI με haircut, π.χ. της τάξης του 30% έναντι 21% που προβλέπεται), που θα έχει την πιθανότητα να γίνει αποδεκτή από τους ιδιώτες κατόχους τους. Με τον τρόπο αυτόν η Ελλάδα θα μπορούσε να μειώσει άμεσα το χρέος κατά 60 δισ. (ή 27% του ΑΕΠ). Η μείωση αυτή είναι υψηλότερη από αυτήν που προβλέπουν τόσο η συμφωνία της 21ης Ιουλίου όσο και η πρόταση για «κούρεμα» 50% (μείωση περίπου κατά 40 δισ. ευρώ). Το πιο κρίσιμο θέμα είναι ότι αυτά τα θετικά αποτελέσματα προκύπτουν χωρίς να υπάρξει το «πιστωτικό γεγονός» του μεγάλου «κουρέματος», που θα επέφερε ανεξέλεγκτες συνέπειες στη χώρα.
Πρόσθετες ενισχυτικές δράσεις
Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΕΒ θεωρεί ότι θα η Ελλάδα θα μπορούσε να προτείνει επίσης:
• Μετεξέλιξη της Εταιρίας Διαχείρισης Αποκρατικοποιήσεων σε μια ακόμη πιο ευέλικτη μορφή, ώστε να μπορεί να εκδώσει τίτλους διαφόρων ειδών, ύψους 30-35 δισ. (τιτλοποίηση) με βάση την αξία και τη μορφή της δημόσιας περιουσίας προς αποκρατικοποίηση και αξιοποίηση. Η χώρα θα συνεισφέρει τους τίτλους στο EFSF, ενώ θα διατηρήσει την απευθείας διαχείριση των αποκρατικοποιήσεων. Ο κάτοχος των τίτλων θα αγοράσει ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά στις τρέχουσες χαμηλές τιμές, αποσύροντας έτσι χρέος πολύ μεγαλύτερης ονομαστικής αξίας.
• Βελτίωση των όρων για την αποπληρωμή των διμερών δανείων που έχουν ήδη εκταμιευτεί (περίπου 47,1 δισ. μέχρι σήμερα), ευθυγραμμίζοντάς τους με τους όρους της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου.
• Την άμεση εφαρμογή ενός ευρωπαϊκού «Σχεδίου Μάρσαλ» για την Ελλάδα –με αφετηρία την αποτελεσματική απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ με μειωμένη από το 50% στο 15% την εθνική συμμετοχή– σύμφωνα με την απόφαση της 21ης Ιουλίου.
ΠΗΓΗ
http://www.express.gr/news/finance/529537oz_20111022529537.php3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου