Θα επιχειρήσω σήμερα κάτι ασυνήθιστο. Παραθέτω στη συνέχεια περικοπές από τις σημειώσεις μου κατά την ανάγνωση της ομιλίας του Λουκά Παπαδήμου στη Βουλή, με την οποία έκλεισε η συζήτηση επί του προϋπολογισμού του κράτους για το 2012. Οι περιστάσεις, επειδή ακριβώς είναι έκτακτες και ξεφεύγουν από όσα μας συνήθισαν οι κομματικοί παράγοντες, προσφέρουν την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πως μπορεί κανείς να απευθυνθεί στους συμπολίτες με ρεαλισμό και συγκρατημένη αισιοδοξία. Κυρίως, να μιλήσει και πολιτικά και επί της ουσίας. Η ευθύνη για τις περικοπές και αναδιατάξεις με βαρύνει κατ’ αποκλειστικότητα.
«Η οικονομική κρίση στη χώρα μας δεν είναι μια μπόρα που σύντομα να περάσει. Θα έχει διάρκεια γιατί είναι το αποτέλεσμα ανισορροπιών που διογκώθηκαν επί σειράν ετών. Είναι αποτέλεσμα λύσεων που αναβλήθηκαν ή που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Γι’ αυτόν τον λόγο η αντιμετώπιση των συνεπειών λαθών και παραλείψεων θα πάρει χρόνο και θα έχει κόστος. Μετά από τέσσερα χρόνια ύφεσης, αυτό έχει γίνει πλέον οδυνηρά κατανοητό από όλους μας.
»Μέσα από αυτήν την κρίση μάθαμε με σκληρό τρόπο ότι τα λάθη και οι παραλείψεις πληρώνονται, ότι η ευημερία δεν χτίζεται με τεχνάσματα και δανεικά, προϋποθέτει οργάνωση και συνέχεια, τήρηση των κανόνων, σκληρή, πειθαρχημένη και παραγωγική δουλειά. Μάθαμε, κυρίως, ότι οι πρώτοι που υφίστανται τις επιπτώσεις της κρίσης είναι οι πιο αδύναμοι και γι’ αυτό πρέπει να φροντίσουμε να μην ξανασυμβεί, εξυγιαίνοντας το κράτος, εξαλείφοντας τα ελλείμματα, περνώντας σε ένα ανταγωνιστικό και εξωστρεφές υπόδειγμα οικονομικής ανάπτυξης. Η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μέλος της ενωμένης Ευρώπης και της Ευρωζώνης. Ομως, η συμμετοχή στο ευρώ συνεπάγεται κανόνες και υποχρεώσεις που πρέπει με συνέπεια να τηρούμε, για να απολαμβάνουμε τα πλεονεκτήματα ενός παγκοσμίου νομίσματος και να μπορούμε να επικαλεστούμε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Δεν θα είναι εύκολη ούτε γρήγορη η έξοδος από την κρίση. Οποιος υπόσχεται κάτι τέτοιο δεν προσφέρει υπηρεσίες εθνικής ευθύνης.
Ελάχιστες γενιές στις πρόσφατες δεκαετίες του εθνικού μας βίου ήρθαν αντιμέτωπες με τέτοιας κρισιμότητας προκλήσεις. Πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε μία από εκείνες τις γενιές στην ελληνική ιστορία που κατόρθωσαν κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μεμψιμοιρούμε ούτε να συνεχίσουμε την πρακτική των αλληλοκατηγοριών για το παρελθόν, για το ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει.
«Με δεδομένο το μέγεθος των προβλημάτων, η εθνική προσπάθεια θα είναι πολυετής, θα χρειαστεί μόχθος και η επιμονή περισσοτέρων κυβερνήσεων. Ομως, η δεκαετία που ήδη διανύουμε μπορεί τελικά να αποβεί μια κερδισμένη δεκαετία. Θα κερδίσουμε τη δεκαετία, εάν με συντονισμένες ενέργειες και παρεμβάσεις οικοδομήσουμε ένα νέο οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο, που εδραιώνει την Ελλάδα στην κοινωνία των ανεπτυγμένων κρατών. Θα κερδίσουμε τη δεκαετία, εάν προχωρήσουμε γρήγορα και μεθοδικά σε όλες εκείνες τις αλλαγές που θα απελευθερώσουν τον κρυμμένο δυναμισμό του Ελληνα, τις αρετές και τα ταλέντα των δημιουργικών δυνάμεων αυτού του τόπου».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου