ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΟΥΝΚΕΡ

          Δείχνουμε μια συμπεριφορά , κυριολεκτικά αλλοπρόσαλη. Εμείς οι Ελληνες εννοώ.Και  κατά μία έννοια , συμπεριφορά που δεν μπορεί να ερμηνευτεί λογικά.
          Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του επικεφαλής της Ευρωζώνης Ζ. Κ. ΓΙΟΥΝΚΕΡ, κάνουμε σαν να μας χτύπησε ξαφνικά, κεραυνός στο κεφάλι.
          Τι είπε λοιπόν ο εν λόγω αξιοματούχος? Είπε ότι το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδος ήταν γνωστό στους Ευρωπαίους υπεύθυνους, αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά μ'αυτό, γιατί με τα χρήματα που δανειζόμασταν αγοράζαμε Γερμανικά και Γαλλικά προϊόντα. Στηρίζαμε δηλαδή τις επιχειρήσεις των χωρών αυτών και κατ'επέκταση τα συμφέροντα των πολιτών τους.
           Είναι ασφαλώς περίεργο που αντιδρούμε σαν να το ακούμε αυτό πρώτη φορά.Μάλλον μας ενόχλησε που μας το είπαν κατάμουτρα,δηλ. επειδή αισθανθήκαμε πως μας έπιασαν "κώτσους",παρά για το γεγονός αυτό καθ'αυτό.
            Και επειδή στον Ελληνα  δεν αρέσει καθόλου να τον πιανουν "κώτσο" {ίσως επειδή νομίζει ότι είναι ο πιο έξυπνος πολίτης του κόσμου} αντιδράσαμε κάνοντας μεγάλο θόρυβο. Μόνο που δεν διαμαρτυρηθήκαμε εναντίον του πραγματικού ενόχου αυτής της κατάστασης που είμαστε εμείς οι ίδιοι εδώ στην ελλάδα, αλλά εναντίον αυτών που εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο την ανυπαρξία μας στη Διεθνη Σκηνή, την έλειψη προνοητικότητας και στοιχειώδους εξυπνάδας, αλλά και τα συμπλέγματα νεοπλουτισμού που μας διακατέχουν.
           Ναρκωμένοι απ'την άγνοια και ζαλισμένοι απ'την καλοπέραση{με δανεικά} για πολλά χρόνια ,αδυνατούσαμε να δούμε το προφανές και την πραγματικότητα που ΄ερχονταν  με νομοτελειακή ακρίβεια.
           Οι Ευρωπαίοι  λοιπόν έκαναν τη δουλειά τους.Εμείς όμως?Τι κάναμε?
           Αυτοί βοήθησαν τις επιχειρήσεις τους και τους πολίτες τους . εμείς? Ζούσαμε σε ένα πάρτυ και διασκεδάζαμε με ξένα χρήματα. Ειπώθηκε βέβαια πολλές φορές κι από πολλούς πως το κράτος είναι σπάταλο και ότι σαν λαός ζούμε πολύ πέρα απ'τις δυνατότητες της οικονομίας μας. Εδωσε κανείς σημασία? Η πορεία  απέδειξε πως όχι
            Οταν λοιπόν το πάρτυ αυτό της σπατάλης και του παραλογισμού  άρχισε να απειλεί την σταθερότητα  της πολυκατοικίας {Ευρωζώνη} μας τράβηξαν το χαλί κάτω απ'τα πόδια.
             Και ενώ μείναμε μόνοι και γυμνοί απο προσχήματα και δικαιολογίες με το ένα πόδι στον γκρεμό ,τσακωνόμαστε μεταξύ μας για το αν το έλλειμα είναι 5% ή 15%?
             Η αλήθεια βέβαια είναι πικρή . Θέλει δύναμη και γνώση να την παραδεχτεί κάποιος. Αντί λοιπόν  να βγούμε και να παραδεχτούμε  τα λάθη μας.Να πούμε ότι την πατήσαμε κατά τα κοινώς λεγόμενα,  διάφοροι κονδυλοφόροι και μεγαλοπαράγοντες της Δημόσιας ζωής του τόπου , ισχυρίζονται -κι αυτό προσπαθούν να το περάσουν στο ευρύ κοινό-πως οι ευρωπαίοι φταίνε που οδηγηθηκαμε  στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Οτι αυτοί φταίνε για το κατάντημά μας. Για την καταστροφή της οικονομίας μας.
              Η αντίληψη αυτή είναι απαράδεκτη και εξαιρετικά υποτιμητική για τους Ελληνες. Υποδηλώνει απερίφραστα  ότι είμαστε ένας λαός που ζει ,κυκλοφορεί και τρέφεται σαν αγέλη ζώων , χωρίς να σκέφτεται τίποτα. Οτι είμαστε έρμαιοι της πολιτικής ξένων δυνάμεων , ανίκανοι ν'αντιληφθούμε τι γίνεται γύρω μας και κυρίως τι συμφέρει σ'αυτον τον τόπο και τι όχι.
               Και μπορεί τα πράγματα να μην είναι έτσι ακριβώς., αλλά είπαμε πως η αλήθεια είναι πικρή.  Και είναι αληθεια πως  δείξαμε  ασυγχώρηρη απερισκεψία και αφέλεια. ανευθυνότητα και ευκολοπιστία. Πολύ σοβαρές αδυναμίες  για την επιβίωση και την πρόοδο ενός λαού.
                Παρασυρθήκαμε απο τις  θεωρίες της άρχουσας διακομματικης νομεγκλατούρας πως όλα "βαίνουν καλώς" ότι είμαστε σχεδόν πλούσιοι και ότι σε λίγο θα γίνουμε ακραιφνείς Ευρωπαίοι . Μας έλεγαν πως το μέλλον των  παιδιών μας έχει διασφαλιστεί σε κάθε περίπτωση. Και τους πιστέψαμε.  Δημιουργήθηκε έτσι  μια ευρύτερη κοινωνική αντίληψη , ότιδεν χρειάζονται μεγάλες και επώδυνες αλλαγές στην κοινωνία Καλά είμαστε κι έτσι όπως είμαστε.
                 Ηρθε όμως τώρα η  ώρα της αλήθειας. Ας αξιολογήσει ο καθένας αυτά  που μας έλεγαν και όσους μας τα έλεγαν. Προ πάντων όμως ας αξιολογήσει την προσωπικήτου στάση και ευθύνη , απέναντι σ'αυτή την σοβαρή οπισθοδρόμιση της κοινωνικής μας ζωής.
                  Δεν είναι μακριά η εποχή των    πακέτων εισοδηματικης πολιτικής , που γεμάτοι προσδοκία  ακούγαμε απ'τον εκάστοτε πρωθυπουργόστα εγκαίνια της ΔΕΘ. Ταυτόχρονα όμως ακούγαμε και τις φωνές της αντιπολίτευσης που κατακεραύνωνε την κυβέρνηση οτι κορόϊδευε το λαό μοιράζοντας ψίχουλα  Ας συνειδητοποιήσουμε το χάλι μας. Οι μεν κυβερνήσεις έκαναν εισοδηματική πολιτική με δανεικά , η δε αντιπολίτευση {στο σύνολό της} διαμαρτύρονταν για τον  άδικο  {όπως πίστευε} τρόπο που γίνονταν το μοίρασμα των δανεικών!!!
                 Τώρα  που  η χώρα βρίσκεται με το ένα πόδι στον γκρεμό , όλοι νύπτουν τα χέρια τους και για να απαλλαγουν κάποιοι απ'τις ενοχές τους ρίχνουν τις ευθύνες ο ένας στον  άλλο..
                  Και οι διαμαρτυρίες πως οι ξένοι φταίνε για το κακό μας  χάλι συνεχίζονται. Γιατί τάχα θα έπρεπε να ενδιαφερθούν οι Ευρωπαίοι που εμείς δεν πηγαίναμε καλά?
                   Εμεις είμασταν που τους λέγαμε ο΄τι όλα πήγαιναν καλά. Τους  δίναμε και τα σχετικά στοιχεία που το πιστοποιούσαν .Ηταν ψεύτικα βέβαια. Τ'ωρα τους κατηγορούμε γιατί μας πίστεψαν!!!
                 Τους ζητάμε και τα ρέστα γιατί δεν μπόρεσαν να καταλάβουν οτι τους κροϊδεύαμε. Προφανώς μερικοί πιστεύουν  ακόμα , πως δεν ήταν δική μας ευθύνη να λέμε την αλήθεια, αλλα των Ευρωπαίων να την ανακαλύπτουν. Βγάζουμε λάδι τους εαυτούς μας για την απόκρυψη της αλήθειας και κατηγορούμε όσους μας πιστεψαν!!
                  Κι όταν οι η αλήθεια αποκαλύφθηκε και τα χάλια της οικονομίας μας έγιναν γνωστά στην παγκόσμια κοινότητα και οι ξένοι έστειλαν εδώ τους τοποτηρητές τους {τρόϊκα}, γιατί δεν μας εμπιστεύονται πια, πάλι διαμαρτυρόμαστε,   ισχυριζόμενοι  πως για το κακό μας χάλι  φταίει η τρόϊκα και το συμφωνητικό {μνημόνιο} που υπογράψαμε, για να μας δώσουν λευτά ναπληρώσουμε μισθούς και συντάξεις.
Δεν θα πω οτι είναι καιρός να συνέλθουμε.  Αυτός ο καιρός πέρασε προ πολλού δυστυχώς. Θα πω όμως πως είναι καιρος να πληρώσουμε τα λάθη μας. Ετσι κι αλλιώς αυτή η ώραθα έρχονταν καποτε.  Θαύματα δεν γίνονται πια.